Enrique Labrador Ruiz, kubański dziennikarz, powieściopisarz, eseista, autor opowiadań i poeta, urodził się 11 maja 1902 r. w Sagua la Grande na Kubie. Był członkiem Kubańskiej Akademii Języka, a także Północnoamerykańskiej Akademii Języka Hiszpańskiego. Labrador Ruiz był kulturalnym i podróżującym człowiekiem, który stworzył swój własny styl pisania powieści, który nazwał gaseiform. W 1933 roku opublikował
swoją pierwszą powieść w tym stylu, El laberinto de sí sí mismo, która tworzy trylogię wraz z Cresival (1936) i Anteo (Novela gaseiforme) (1940). Zbiorem opowiadań El gallo en el espejo (1953) ustanowił swój kubański styl opowiadania historii. W swoich dziełach odkrył umysłowe zamglenie jako kubańską cechę charakterystyczną. W 1976 roku Labrador Ruiz i jego żona María (Cheché) zostali wygnani z Kuby.
Po pobycie w Hiszpanii i Wenezueli przenieśli się do Miami na Florydzie, gdzie zmarł w 1991 roku. Podczas lat spędzonych na wygnaniu Labrador Ruiz pisał dla wielu magazynów literackich i gazet. Za swoją twórczość literacką otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. Na Kubie Conejito Ulán zdobył nagrodę Hernández Catá w 1946 roku, a w 1950 roku jego powieść Sangre
Hambrienta otrzymał Premio Nacional de Literatura. Su obra final fue Cartas a la Carte (Ediciones Universal, Miami, 1991), que decía era también neblinosa, con una prosa que muestra la excesividad y la insuficiencia cubanas. La primera verbal y la segunda moral.
*
Enrique Labrador Ruiz, kubański dziennikarz, powieściopisarz, eseista, autor opowiadań i poeta, urodził się 11 maja 1902 roku w Sagua la Grande na Kubie. Był członkiem Kubańskiej Akademii Języka, a także Północnoamerykańskiej Akademii Języka Hiszpańskiego. Labrador Ruiz był kulturalnym i podróżującym człowiekiem, który stworzył swój własny styl pisania powieści, który nazwał gaseiforme. W 1933 roku opublikował swoją pierwszą powieść w tym stylu, El Laberinto de sí mismo, która tworzy trylogię wraz z Cresival (1936) i Anteo (Novela gaseiforme) (1940). Zbiorem opowiadań El gallo en el espejo (1953) ustanowił swój sześcienny styl opowiadania historii. W 1976 roku Labrador Ruiz
On i jego żona María (Cheché) zostali wygnani z Kuby. Po zamieszkaniu w Hiszpanii i Wenezueli, przenieśli się i utrzymali stałe miejsce zamieszkania w Miami na Florydzie, gdzie zmarł w 1991 roku. Podczas lat spędzonych na wygnaniu Labrador Ruiz pisał dla wielu magazynów literackich i gazet. Za swoją twórczość literacką otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. Na Kubie Conejito Ulán zdobył nagrodę Hernández Catá
Hernándeza Catá w 1946 r., a w 1950 r. jego powieść Sangre hambrienta zdobyła Narodową Nagrodę Literacką. Jego ostatnim dziełem było Cartas a la Carte (1991) opublikowane przez Ediciones Universal.