Carry On Talking: Jak martwe są głosy?

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Carry On Talking: How Dead Are the Voices?

Zawartość książki:

Carry on Talking: How Dead Are the Voices? to historia pojawienia się Elektronicznego Zjawiska Głosowego (EVP) - metody komunikacji między "zmarłymi" a żywymi za pomocą urządzeń elektronicznych - zapoczątkowanej w Europie przez Friedricha Jrgensona w latach sześćdziesiątych, a później przez Konstantina Raudive'a w latach siedemdziesiątych.

Peter Bander, psycholog, który wykładał edukację religijną i etykę, dołączył do brytyjskiego wydawcy Colin Smythe Ltd w 1966 roku, a w 1969 roku został poproszony przez Smythe'a o ocenę badań dr Konstantina Raudive'a w celu opublikowania pracy w języku angielskim. Książka Raudive'a została opublikowana w Niemczech w 1968 roku pod tytułem: Unhrbares wird hrbar (Niesłyszalne staje się słyszalne).

Bander był, co zrozumiałe, sceptyczny, gdy po raz pierwszy zetknął się z tym zjawiskiem. Stwierdził: "Moja pierwsza reakcja na książkę była negatywna, ponieważ twierdzenia autora wydały mi się nie tylko naciągane, ale wręcz oburzające... Myśl o zmarłych komunikujących się przez magnetofon wydawała się niedorzeczna i zbyt głupia, by traktować ją poważnie".

Bez wiedzy Bandera, Smythe przeprowadził własne eksperymenty, które okazały się rozstrzygające. Doprowadziło to do publikacji książki Raudive'a w języku angielskim pod tytułem Breakthrough: An Amazing Experiment in Electronic Communication with the Dead (1971) - obecnie uważanej przez wielu za klasykę gatunku - i umieściło Bandera w centrum kontrowersyjnego, ale fascynującego tematu życia po śmierci.