Carl Schmitt i Żydzi: Kwestia żydowska, Holokaust i niemiecka teoria prawa

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają wyraźny kontrast w opiniach dotyczących studium Carla Schmitta autorstwa Raphaela Grossa. Jeden z recenzentów krytykuje Grossa za niewystarczające potępienie uprzedzeń Schmitta, podczas gdy inny chwali książkę jako dobrze zbadaną i doskonałą pracę naukową.

Książka jest opisywana jako doskonałe studium Carla Schmitta, dobrze udokumentowane i będące przykładem świetnych badań. Jeden z recenzentów zauważył, że jest to wspaniała praca, zwłaszcza biorąc pod uwagę wykształcenie autora jako doktora.

Jeden z recenzentów twierdzi, że Grossowi brakuje odwagi, by nazwać poglądy Schmitta tym, czym są - zdradą - i uważa za absurd sugerowanie jakiejkolwiek wartości z uprzedzeń. Recenzja odzwierciedla silną pogardę dla ideologii Schmitta i rozczarowanie Grossem, że nie potępił ich bardziej stanowczo.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Carl Schmitt and the Jews: The Jewish Question, the Holocaust, and German Legal Theory

Zawartość książki:

Niemiecki prawnik i teoretyk prawa Carl Schmitt (1888-1985) znacząco wpłynął na zachodnią myśl polityczną i prawną w ubiegłym wieku, ale jego życie i praca wzbudziły również znaczne kontrowersje.

Podczas gdy jego idee były wykorzystywane i rozpowszechniane przez wybitnych filozofów zarówno z lewicy, jak i prawicy, takich jak Jrgen Habermas i Leo Strauss, jego nazistowska przeszłość, a zwłaszcza aktywne wysiłki na rzecz usunięcia żydowskich wpływów z niemieckiego prawa, rzuciły chmurę na jego życie i twórczość. Mimo to jego liczni zwolennicy z powodzeniem twierdzą, że Schmitt był "antysemitą okazji", tymczasową afektacją mającą na celu zdobycie przychylności nazistów.

W książce Carl Schmitt and the Jews, dostępnej po raz pierwszy w języku angielskim, historyk Raphael Gross energicznie odrzuca tę "tezę o oportunizmie". Poprzez lekturę dzieł Schmitta, z których część stała się dostępna dopiero po jego śmierci, Gross podkreśla znaczenie "kwestii żydowskiej" w całej twórczości Schmitta. Według Grossa, antysemityzm Schmitta był rdzeniem jego pracy - przed, w trakcie i po erze nazistowskiej.

Jego wpływowe bieguny "przyjaciela i wroga", "prawa i nomosu", "behemota i Lewiatana" oraz "ketechona i Antychrysta" wyłaniają się z szablonu pojęciowego, w którym "Żyd" jest definiowany jako przeciwnik, podważający chrześcijański porządek poprzez sekularyzację. Gross twierdzi, że obecność tego szablonu w sercu dzieła Schmitta wymaga poważnej ponownej oceny roli Schmitta we współczesnej teorii kultury i prawa.