Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka obejmuje historię muzyki bluegrass w rejonie Waszyngtonu, zawierając osobiste historie i doświadczenia znanych muzyków. Podczas gdy wielu czytelników docenia dogłębność badań i nostalgiczne elementy, pojawiają się istotne uwagi krytyczne dotyczące nieścisłości faktograficznych i błędów typograficznych.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i szczegółowa historia muzyki bluegrass w DC
⬤ przywołuje wspomnienia dla osób zaznajomionych ze sceną
⬤ zawiera osobiste historie muzyków
⬤ wciągająca zarówno dla fanów muzyki bluegrass, jak i country
⬤ docenia wkład lokalnych zespołów.
Wady:⬤ Zawiera liczne błędy rzeczowe i typograficzne
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje jej spójności i właściwej edycji
⬤ rozczarowanie ze strony tych, którzy oczekiwali wyższych standardów redakcyjnych.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Capital Bluegrass: Hillbilly Music Meets Washington, DC
Zawartość książki:
Ze swoim bogatym, ale niedocenianym dziedzictwem muzycznym, Waszyngton jest często pomijany jako kolebka punka, miejsce narodzin go go i jako miejskie centrum bluegrassu w Stanach Zjednoczonych. Capital Bluegrass: Hillbilly Music Meets Washington, D. C. bogato dokumentuje historię i rozwój bluegrassu w stolicy kraju i okolicach od czasu jego pojawienia się w latach pięćdziesiątych XX wieku.
W swojej siedemnastej książce, badacz amerykańskiej muzyki wernakularnej Kip Lornell omawia zarówno dobrze znane progresywne zespoły bluegrassowe, w tym Country Gentlemen i Seldom Scene, jak i mniej znane grupy, takie jak Happy Melody Boys, Benny and Vallie Cain and the Country Clan i Foggy Bottom. Lornell skupia się na barwnych postaciach, takich jak genialny i ekscentryczny mandolinista Buzz Busby oraz Connie B. Gay, która pomogła założyć Country Music Association w Nashville. Przenosząc się poza muzyków do instytucji, które miały kluczowe znaczenie dla rozwoju gatunku, Lornell przenosi czytelnika do znanego w całym kraju Birchmere Music Hall i dostraja się do potęgi NPR WAMU-FM, która przez pięć dekad nadawała aż 40 godzin tygodniowo programów bluegrassowych.
Dziesiątki zdjęć oświetlają historię bluegrassu w rejonie D.C., fotografie i ulotki, które będą nowością nawet dla najbardziej doświadczonych entuzjastów bluegrassu. Ożywiając muzykę i społeczność muzyczną integralną z historią samego miasta, Capital Bluegrass opowiada istotną historię bluegrassu w Stanach Zjednoczonych.
