Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Call Me Phaedra” autorstwa Lise Pearlman to biografia Fay Stender, radykalnej obrończyni w sprawach karnych, która reprezentowała znaczące postacie w ruchu Black Power. Narracja obejmuje jej prawne bitwy, osobiste zmagania i wkład w reformę więziennictwa. Recenzje podkreślają zarówno wciągającą fabułę, jak i wieloaspektowe aspekty życia i kariery Stender, jednocześnie wskazując na drobne błędy i brakujące perspektywy.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, wciągająca i oferuje szczegółowy obraz złożonego okresu historycznego. Recenzenci doceniają umiejętną narrację Pearlman, jej wnikliwą eksplorację życia Fay Stender i znaczące wydarzenia związane z jej pracą jako obrońcy. Tematy sprawiedliwości społecznej, osobistego poświęcenia i zawiłości systemu sądownictwa karnego są dobrze przedstawione.
Wady:Niektóre recenzje wspominają o drobnych błędach w tekście, takich jak błędy ortograficzne i pominięcia dotyczące kluczowych postaci i ich działań. Pojawiają się sugestie, aby uwzględnić więcej perspektyw rodziny Stender, a także głębszą analizę jej ślepych zaułków w odniesieniu do ryzyka, przed którym stanęła. Odnotowano również wezwanie do większej eksploracji psychologicznych aspektów relacji, jakie miała ze swoimi klientami.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Call Me Phaedra: The Life and Times of Movement Lawyer Fay Stender
Zawartość książki:
Kim była Fay Abrahams Stender? Gigantką wśród prawników Ruchu od ery McCarthy'ego do lat 70. XX wieku, pragnącą zmusić społeczeństwo do zmian. Przyjaciele mogliby z łatwością wyobrazić ją sobie jako bohaterkę wielkiej opery. Będąc cudownym dzieckiem, porzuciła fortepian koncertowy, aby stać się gorliwym adwokatem najbardziej pogardzanych i oczernianych przez społeczeństwo oskarżonych o przestępstwa: od sprawy szpiegostwa Rosenberga podczas zimnej wojny, przez bojowników czarnoskórych klientów, lidera Partii Czarnych Panter Hueya Newtona i rewolucyjnego więźnia George'a Jacksona, po więźniów w "Dachau" o zaostrzonym rygorze. Stender osiągnęła niesamowite sukcesy prawne w obronie karnej i reformie więziennictwa, zanim ostatecznie z podobnym zapałem skupiła się na prawach feministek i lesbijek.
W maju 1979 r. były więzień wtargnął do jej domu i zastrzelił ją po tym, jak zmusił ją do napisania notatki, w której stwierdziła, że zdradziła George'a Jacksona. Ledwo przeżyła. Poruszając się na wózku inwalidzkim i będąc pod całodobową ochroną policji, stała się głównym świadkiem w procesie swojego napastnika. Oczekując na proces w tajnej kryjówce w San Francisco, Fay powiedziała nielicznym przyjaciołom, którym pozwoliła ją tam odwiedzić, aby "nazywali mnie Phaedra", tragiczną bohaterką z mitologii greckiej. Wkrótce po procesie, podobnie jak Phaedra, popełniła samobójstwo.
Osadzona na tle protestów, marszów protestacyjnych, zamieszek, brutalności policji, zabójstw, procesów o karę śmierci i gorzkich rozłamów wśród lewicowców, książka ta stanowi fascynującą biografię. Jednak spełnia ona również szerszy cel - przegląd burzliwej ery, w której Fay Stender działał pod czujnym okiem FBI i urzędników państwowych. Poznajemy nie tylko historię Stender, ale także historię niewielkiej grupy zaangażowanych aktywistów z Bay Area, którzy odegrali niezwykłe role podczas ery McCarthy'ego, Ruchu Praw Obywatelskich (w tym Lata Wolności w Mississippi), Ruchu Wolnego Słowa, protestów w czasie wojny w Wietnamie i powstania Black Power.
Oprócz rewolucjonistów Hueya Newtona i George'a Jacksona, życie Fay przeplatało się z: Jessicą Mitford (która nazwała Fay swoim "wrogiem"), Bobem Treuhaftem, Charlesem Garrym, Bobem Richterem, Stanleyem Moore'em, Tomem Haydenem, Jane Fondą, Stokely Carmichaelem, Cesarem Chavezem, Mario Savio, George'em Crockettem, Joan Baez, Willie Brown, Ron Dellums, Jerry Rubin, Max Scherr, Jean Genet, Elsa Knight Thompson, Kay Boyle, Bobby Seale, David Hilliard, Angela Davis, Eldridge i Kathleen Cleaver oraz Mike Tigar.
Jesienią 1970 roku Stender zyskała rozgłos w międzynarodowej prasie jako najbardziej rozchwytywany prawnik Ruchu w Ameryce. Właśnie osiągnęła spektakularne sukcesy wbrew wszelkim przeciwnościom losu dla dwóch czarnoskórych rewolucyjnych klientów. Książka opisuje również ostateczną porażkę Stender w przezwyciężeniu różnic klasowych i rasowych, aby uczynić sprawę swoich klientów własną i jak w greckiej tragedii pycha doprowadziła do jej upadku. Tragiczny koniec Fay posłużył jako otrzeźwiająca lekcja dla jej przyjaciół z Ruchu o osobistym ryzyku, jakie wielu z nich podjęło. Dla wielu jej śmierć symbolizowała koniec pewnej epoki.
