Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Cafe Abyss: John O'Brien's Fiction: A Reflection
Ze wstępu Roba Jacksona do książki:
Dlaczego książka o Johnie O'Brienie? Pomysł ten miał swoją genezę, kiedy rozmawiałem z matką Johna, Judith O'Brien, po odczycie Erin O'Brien, kiedy wydała swoją książkę The Irish Hungarian Guide to The Domestic Arts w galerii znajdującej się w Lakewood w Ohio (rodzinnym mieście Johna). To była krótka rozmowa z Judith, powiedziałem jej, że Leaving Las Vegas to książka, która wywarła na mnie ogromny wpływ i spędziłem kilka minut wyjaśniając dlaczego. Judith, lub jak ją wtedy nazwałem, jedyny raz, kiedy ją spotkałem do czasu napisania tego tekstu, pani O'Brien, była tak wdzięczna, że poświęciłem czas, aby z nią o tym porozmawiać, ale nie byłem do końca pewien, czy myślała, że jestem po prostu miły, czy też zrozumiała wagę, powagę, wpływ, jaki ta powieść może mieć w rękach właściwego czytelnika.
Mentalnym wzorcem dla tego projektu jest Czas zabójcy Henry'ego Millera. Jeśli chodzi o struktury, jeśli chcę mówić o motywach powrotu do domu, od Hamleta po Powrót do domu Pintera, istnieje również szablon Odysei Homera. Jeśli istnieje traktat jednego pisarza omawiający innego, w którym czytelnik dowiaduje się trochę, tyle samo lub więcej o pisarzu niż o temacie, nie przychodzi mi do głowy żaden, który osiągnąłby to w takim stopniu jak Czas zabójców. Zamierzam rozwinąć to wyjaśnienie więcej niż raz w tym wprowadzeniu i przywołać Millera i jego temat jako wpływ i do pewnego stopnia prototyp. Tematem Millera jest ekscentryczny francuski XIX-wieczny poeta Arthur Rimbaud. Może się to wydawać objazdem, i może tak jest, ale nie będzie to ostatni objazd Henry'ego Millera, w którym weźmiemy pod uwagę "studium" Millera, termin, który on lub menedżer, wydawca lub ktoś pomiędzy nimi oznaczył, że nie jest to "studium". To błędne określenie nie oddaje sprawiedliwości podtytułowi jego książki. Tytuł nie powinien brzmieć: The Time of the Assassins a Study of Rimbaud by Henry Miller. Czas zabójców to bardziej sesja terapeutyczna dla Millera niż studium Rimbauda dla świata. Tak, jest znacznie bliżej, zgadłeś, "refleksji". Nie chodzi o to, że nie dowiadujemy się wiele o twórczości Rimbauda, dowiadujemy się. Nie chodzi o to, że Miller momentami nie staje się uczony czy akademicki. Robi to.
To jednak tylko wycinek książki, zyskujemy również możliwość obserwowania relacji Millera z twórczością Rimbauda. Czasami Miller znika z rozmowy i tworzy strony na swój temat, które mogłyby zostać napisane przez wiele osób, ale zawsze wraca. Czasami jest takim samym tematem jak Rimbaud. Kiedy zdecydowałem się ruszyć do przodu z tą książką o Johnie O'Brienie z Cleveland w stanie Ohio, zdałem sobie sprawę, że Dave i ja, a także mała, oddana grupa, która wierzyła w ten projekt, nie powinniśmy wyłącznie krytykować, studiować, doceniać, a nawet, w drugiej kolejności, tworzyć rozważań. Wspomniałem o tym podejściu każdemu ze współautorów, nie wspominając o tym, że model jest dziełem Millera. Nie chciałem, aby ktokolwiek wybiegł lub wszedł do Internetu i zamówił książkę, ponieważ obserwowanie projektu przez ten pryzmat mogło zmienić lub wpłynąć na gotowy produkt. W rzeczywistości autorzy dowiedzą się tego, czytając to wprowadzenie po raz pierwszy.
