Byli partyzanci w Mozambiku

Oryginalny tytuł:

Former Guerrillas in Mozambique

Zawartość książki:

Po szesnastu latach wojny domowej (1976-1992) między Mozambickim Ruchem Oporu Narodowego (RENAMO) a rządem Mozambiku, ponad 90 000 byłych bojowników zostało rozbrojonych i zdemobilizowanych w ramach programu prowadzonego przez ONZ. Byli bojownicy mieli ponownie odnaleźć się jako cywile, wspierani przez oparte na społeczności rytuały reintegracyjne. Podczas gdy proces ten był często przedstawiany jako historia sukcesu pokoju, wznowienie konfliktu zbrojnego z udziałem bojowników RENAMO w 2013 roku i później sugeruje, że reintegracja byłych partyzantów była znacznie bardziej złożoną historią.

W książce Byli partyzanci w Mozambiku Nikkie Wiegink opisuje trajektorie byłych bojowników RENAMO w Maringue, wiejskim dystrykcie w środkowym Mozambiku. Zamiast skupiać się na przemocy, traumie i ponownej akceptacji tych byłych bojowników przez społeczność, Wiegink podkreśla sposoby, w jakie weterani RENAMO poruszali się w niestabilnych i czasami niebezpiecznych środowiskach społecznych i politycznych podczas wojny i po jej zakończeniu. Analizuje doświadczenia zarówno mężczyzn, jak i kobiet weteranów wojennych oraz ich próby zapewnienia sobie znośnego życia.

Opierając się na czternastomiesięcznych badaniach terenowych przeprowadzonych długo po zakończeniu wojny, Former Guerrillas in Mozambique oferuje krytykę koncepcji reintegracji, która zakłada, że życie byłych bojowników jest kształtowane najpierw przez zerwanie ze społeczeństwem, gdy dołączają do grupy zbrojnej, a później przez zerwanie z przeszłością, gdy demobilizują się i powracają do status quo. Zamiast tego Wiegink twierdzi, że motywacje, doświadczenia i interakcje byłych bojowników niekoniecznie charakteryzują się sztywnym oddzieleniem od przeszłości RENAMO, ale raczej stanowią mieszankę zerwania i ciągłości relacji i sieci, w tym rodzin, świata duchowego, byłych bojowników, partii politycznych i państwa.