Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest fikcją literacką opartą na postaciach, która porusza tematy straty, powrotu do zdrowia i emocjonalnych zmagań związanych z nagłą śmiercią i chorobą Alzheimera. Łączy w sobie elementy metafikcji, dzięki czemu jest wciągającą lekturą dla niektórych, szczególnie tych związanych z przedstawionymi przez autora małymi miasteczkami. Jest jednak krytykowana za powierzchowność i brak głębi.
Zalety:⬤ Bogata, poruszająca historia
⬤ silny rozwój postaci
⬤ angażujące elementy metafikcji
⬤ powiązane tematy powrotu do małego miasteczka i radzenia sobie ze stratą
⬤ dobrze napisane przedstawienie współczesnych zagadnień.
Wady:Niektórzy uważają, że pisanie jest powierzchowne i rozczarowujące; jedna z recenzji wprost odrzuca ją jako „śmieć” i wyraża frustrację z powodu postrzeganego braku wysiłku ze strony autora.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
I Was There the Night He Died
Zawartość książki:
"Ray Robertson to nieposkromiony głos, z mosiężnymi jajami i złotym sercem. I Was There the Night He Died to przezabawny, poruszający, wnikliwy i aktualny kawałek współczesnego realizmu, rozkosznie pozbawiony literackiej pretensji. Oto w końcu powieść, która kołysze się i toczy." - Jonathan Evison, autor The Revised Fundamentals of Caregiving
Więc", mówi. "Kto dziś umarł? ".
Sam Samson, poznaj Samanthę. Sam jest powieściopisarzem: jego ojciec ma Alzheimera, jego matka zmarła na udar, jego żona zginęła siedemnaście miesięcy temu w wypadku samochodowym. Osiemnastoletnia Samantha jest nożowniczką. Mieszka naprzeciwko domu rodziców Sama. Marihuana i samotność zapoczątkowują nieprawdopodobną przyjaźń, w której Samowi trudno się odnaleźć, zwłaszcza gdy stan jego ojca pogarsza się, a pieniądze na opiekę nad nim nagle znikają. Jednak w jakiś sposób, między odtwarzaczem płyt a ławką w parku, poprzez nocne rozmowy o śmierci muzycznych bohaterów Sama, a ostatecznie dzięki sobie nawzajem, Sam i Samantha uczą się znosić rzeczy, których najbardziej się boją.
I Was There The Night He Died to zuchwałe, zuchwałe spojrzenie na stratę, miłość i odkupieńczą moc muzyki w dwudziestym pierwszym wieku, w którym 40-kilkuletni pisarz potyka się o małe miasteczko, które myślał, że zostawił za sobą na zawsze, i nastolatkę, która chciałaby być gdziekolwiek indziej.
Pochwały dla Raya Robertsona,.
Autor nagrodzony przez Women's National Book Association Great Group Reads w 2013 roku.
Nominowany do nagrody Hilary Weston Prize, 2011.
I Trillium Prize, 2008.
"Ray Robertson to Jerry Lee Lewis literatury północnoamerykańskiej".
Chuck Kinder, autor "Nowożeńców".
"Zarówno zabawna, jak i głęboka, przepełniona wnikliwością od muzyki po historię, od polityki po literaturę, od kultury wysokiej po niską." - "National Post".
"Sztuka Robertsona jest tak samo oparta na postaciach, jak sztuka Mordecaia Richlera... chce, abyśmy wszyscy zachowywali się lepiej i nie dba o to, kogo po drodze rozgniewa." - "Globe and Mail".
