Być użytecznym: Pięć dekad jako lekarz onkolog, w tym historia pokonania białaczki dziecięcej

Opinie czytelników

Książka „Być użytecznym” autorstwa dr Edwarda Arensona stanowi wnikliwą eksplorację zawodu lekarza, szczególnie w onkologii i neurologii. Łączy w sobie faktyczne informacje medyczne z emocjonalnymi narracjami, ukazując wyzwania i sukcesy w leczeniu pacjentów z poważnymi chorobami. Wspomnienia odzwierciedlają osobistą i zawodową podróż dr Arenson, z przejmującymi historiami pacjentów, ich rodzin i emocjonalnymi zawiłościami leczenia. Książka podkreśla również potrzebę człowieczeństwa w medycynie, szczególnie w obliczu korporacyjnej dynamiki opieki zdrowotnej.

Wnikliwa eksploracja dziedzin onkologii i neurologii.

Łączy rzeczowe informacje na temat leczenia z emocjonalnymi narracjami.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

To Be of Use: Five Decades as a Cancer Doctor Including the Story of the Conquest of Childhood Leukemia

Zawartość książki:

Jest rok 1971. Białaczka dziecięca, najbardziej przerażająca choroba w erze antybiotyków, jest najczęstszym nowotworem wieku dziecięcego i w 100% śmiertelnym.

Są to trudne czasy dla osób takich jak ja, które nie bez powodu wybrały onkologię dziecięcą. Wobec braku skutecznego leczenia nie mamy wiele do zaoferowania poza naszymi dobrymi intencjami. Z drugiej strony, nie może być dużo gorzej, więc jesteśmy pewni, że musi być lepiej.

Nie wiemy jednak, że jesteśmy na progu przełomu. Zaobserwowano, że remisje osiągane za pomocą kombinacji leków chemioterapeutycznych często kończą się pojawieniem się komórek białaczkowych w układzie nerwowym. Być może układ nerwowy jest „sanktuarium”, w którym leki nie mogą dotrzeć do komórek białaczkowych.

Aby rozwiązać ten problem, napromieniowuje się mózg. W ciągu kilku lat zauważamy, że wiele dzieci pozostaje w remisji dłużej niż oczekiwano. Ostatecznie jesteśmy skłonni nazwać je „wyleczonymi”.

Ta książka opisuje ten i wiele innych ważnych wydarzeń w leczeniu raka, których doświadczył autor, który przedstawia swoją osobistą perspektywę na tych ludzi i wydarzenia, które posunęły tę dziedzinę do przodu, a inne nie. Obecny status jest krytycznie, a czasem humorystycznie oceniany.