Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.
Being Dakota: Tales and Traditions of the Sisseton and Wahpeton
Na początku XX wieku kilku członków społeczności Sisseton-Wahpeton Dakota w północno-wschodniej Dakocie Południowej, żyjąc w białym świecie, po cichu pracowało nad zachowaniem zwyczajów i historii swoich przodków w obliczu represji rządu federalnego i sprzeciwu zorganizowanej religii.
Amos E. Oneroad, syn jednej z tych rodzin, został wykształcony w tradycyjny sposób, a następnie wysłany na wschód, aby zdobyć wykształcenie uniwersyteckie, ostatecznie zostając pastorem prezbiteriańskim. Przez większość swojego życia poruszał się w dwóch światach. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności poznał w Nowym Jorku Alansona B. Skinnera, studenta antropologii i pokrewną duszę. Obaj mężczyźni nawiązali więź zarówno osobistą, jak i zawodową, współpracując nad badaniami antropologicznymi w różnych częściach Stanów Zjednoczonych. Projektem najbliższym sercu Oneroada było zebranie i zachowanie opowieści i tradycji Sisseton i Wahpeton. Oneroad spisał te historie i przekazał je Skinnerowi. Mężczyźni zamierzali dopracować powstały manuskrypt i opublikować go, ale przedwczesna śmierć Skinnera w 1925 roku pokrzyżowała ich plany.
Oneroad i Skinner zebrali opisy życia codziennego, w tym organizacji plemiennej, ceremonii, które oznaczały przejście jednostki od narodzin do śmierci oraz kultury materialnej. Kilka z ludowych opowieści dotyczy wyczynów Iktomiego, trickstera, podczas gdy inne opowiadają o przygodach takich postaci jak Dziecko Miłości, Urodzona Gwiazda i Tajemniczy Żółw.
Laura L. Anderson, która wykłada antropologię na Uniwersytecie w Oklahomie, znalazła zaniedbany rękopis wśród dokumentów Skinnera w kalifornijskiej bibliotece i zredagowała go do publikacji. Książka "Being Dakota" spełnia pierwotne zamierzenia autorów, przekazując te dawne historie i tradycje dzieciom i wnukom oraz będąc wierną głosowi Amosa Oneroada.