Ocena:
Recenzje książki „The Seven League Boots” Alberta Murraya podkreślają jej bogatą prozę, głęboką tematykę i wciągające przygody głównego bohatera, Scootera. Książka chwalona jest za mocną pierwszą część, prezentującą wyjątkowe pisarstwo Murraya i wnikliwe komentarze na temat kultury i rozwoju osobistego. Jednak opinie różnią się w ocenie drugiej części, którą niektórzy recenzenci uznali za banalną i mniej wciągającą niż początkowe rozdziały. Pomimo tych krytycznych uwag, powieść jest ostatecznie uważana za znaczący wkład we współczesną literaturę, szczególnie ze względu na eksplorację doświadczeń czarnoskórych Amerykanów na początku XX wieku.
Zalety:⬤ Wyjątkowa jakość i błyskotliwość pisania, szczególnie w pierwszej części.
⬤ Głęboko angażujące tematy, które eksplorują rozwój osobisty i spostrzeżenia kulturowe.
⬤ Porównania do kultowych amerykańskich autorów i wpływów jazzowych podkreślają stylistyczną wirtuozerię Murraya.
⬤ Zapewnia pozytywne ramy dla czytelników, zwłaszcza młodych Amerykanów, przedstawiając plan gry na sukces.
⬤ Druga część powieści jest uważana za banalną i mniej wpływową w porównaniu do pierwszej części.
⬤ Niektóre elementy tematyczne mogą nie rezonować uniwersalnie, w szczególności poglądy na temat „godnego wykorzystania wolnego czasu”.
⬤ Istnieją obawy dotyczące stereotypów, które mogą nie być zgodne z zamierzonym przesłaniem powieści.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Seven League Boots
W triumfalnym ostatnim tomie trylogii, która rozpoczęła się od Whistle Guitar i The Spyglass Tree, Albert Murray daje nam coś, co jest jednocześnie afroamerykańską powieścią o dojrzewaniu i doskonałą ewokacją koncertującego zespołu jazzowego u szczytu ery swingu. Bohater Murraya, Scooter, kończy college w Alabamie i zostaje basistą w zespole kierowanym przez legendarnego Bossmana. Przemierzając Stany Zjednoczone, Scooter i jego koledzy z zespołu odnajdują się na trasie marszu Shermana do morza, Kolei Podziemnej i podboju Zachodu. The Seven League Boots jest niczym innym jak jazzową epopeją, tak żywą, porywającą i zaraźliwą, że czytelnicy będą stukać nogami do muzyki tej prozy.
„Dzieło radości, świętowania... wielkie dzieło sztuki, bogata i poruszająca pieśń ludzkiego ducha.” - Los Angeles Times.
„Fikcyjna opowieść w wielkiej południowej tradycji.” - Washington Post Book World.
