Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Shakespeare's Tempest and Capitalism: The Storm of History
W tym mocnym studium Helen C. Scott umiejscawia Burzę w marksistowskich analizach "prymitywnej akumulacji" kapitału, które, jak sugeruje, pomagają wyjaśnić ciągły i szczególny rezonans sztuki.
Tytułowa "burza" odnosi się zarówno do pędzącej w czasie Burzy Szekspira, jak i do koncepcji historii Waltera Benjamina jako ciągu gwałtownych katastrof. Scott rozpoczyna od opisu globalnych procesów wywłaszczania - chłopstwa i rdzennej ludności - towarzyszących pojawieniu się kapitalizmu, który wygenerował nowe relacje klasowe, nowe rozumienie ludzkiej podmiotowości i nowe formy ucisku związane z rasą, płcią i niepełnosprawnością. Rozwijając szczegółową lekturę sztuki w momencie jej produkcji w biznesie teatralnym w 1611 roku, Scott następnie z wdziękiem przechodzi przez globalną historię recepcji, pokazując, w jaki sposób jej główne zagadnienia tematyczne i wzorce figuratywne wskazują na wstrząsy i wywłaszczenia kolejnych etapów rozwoju kapitalistycznego.
Zwracając szczególną uwagę na momenty kryzysu społecznego i odkrywając radykalną tradycję polityczną, Scott śledzi sztukę od jej wrogiego przejęcia w okresie Restauracji, poprzez jej odrodzenie przez romantyków, aż po konsolidację i kontestację w XIX wieku. W XX wieku transatlantycki modernizm stworzył bardzo dystopijną Burzę, a następnie podczas globalnych przemian w latach 60.
pisarze postkolonialni trwale powiązali ją z dekolonizacją. Pod koniec stulecia sztuka stała się narzędziem do badania opresji międzysektorowej, a niezwykła "szkoła Sycorax" zawierała obrazoburcze odczytania takich pisarzy jak Abena Busia, May Joseph i Sylvia Wynter.
Zwracając się zarówno do kultury popularnej, jak i głośnych produkcji scenicznych w XXI wieku, Scott bada konsekwencje i figuratywny potencjał Burzy Szekspira dla globalnych kryzysów społecznych i ekologicznych. Wrażliwa na pierwotne obawy sztuki i oparta na najnowszych badaniach nad historią performansu i recepcji, a także studiach nad niepełnosprawnością, poruszająca analiza Scotta skłania czytelników do świeżego zrozumienia zmian morskich i metamorfozy jako potężnych symboli dosłownych i przenośnych burz starości kapitalizmu, zagrażających obecnie "samemu wielkiemu globowi".
