Burying the Black Sox: How Baseball's Cover-Up of the 1919 World Series Fix prawie się udało

Opinie czytelników

Książka „Burying the Black Sox” autorstwa Gene'a Carneya zapewnia dogłębną eksplorację skandalu Black Sox z 1919 roku, ujawniając obszerne badania i nowe spojrzenie na ten kluczowy moment w historii baseballu. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło kompleksowe szczegóły i naukowe podejście, niektórzy uznali je za przytłaczające i powtarzalne, co wpłynęło na ogólną czytelność.

⬤ Obszerne badania i dogłębna analiza skandalu Black Sox.
⬤ Oferuje nowe informacje i perspektywy, które podważają istniejące narracje.
⬤ Wciągający styl pisania z domieszką humoru.
⬤ Oddaje kontekst kulturowy Ameryki po I wojnie światowej.
⬤ Szczegółowa eksploracja tuszowania sprawy przez władze baseballu.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt szczegółową i trudną do zrozumienia, porównując ją do strumienia świadomości.
⬤ Zbędne informacje, które mogą wydawać się powtarzalne.
⬤ Nie tak wciągająca i porywająca jak inne książki na ten temat, takie jak „Eight Men Out”.
⬤ Wolne tempo, które może wymagać od czytelników cierpliwości.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Burying the Black Sox: How Baseball's Cover-Up of the 1919 World Series Fix Almost Succeeded

Zawartość książki:

Większość dzisiejszych fanów wie, że hazardziści i gracze w piłkę spiskowali, aby "naprawić" World Series 1919 - Black Sox Scandal. Została ona poruszona w klasycznych dziełach historii sportu, takich jak Eight Men Out Eliota Asinofa, wspomniana w literackich klasykach, takich jak Shoeless Joe W.

P. Kinselli, i była kluczowa dla dwóch najlepszych filmów o baseballu, jakie kiedykolwiek nakręcono, Eight Men Out Johna Saylesa i Field of Dreams Phila Robinsona. Wielu jednak zdziwiłoby się, gdyby dowiedziało się, że odkrycie tej poprawki zajęło prawie rok.

Burying the Black Sox to pierwsza książka, która skupia się na tuszowaniu sprawy, która ukrywała ją przed amerykańską opinią publiczną, aż do rozegrania prawie całego sezonu baseballowego, i szczegółowo analizuje sposób, w jaki wydarzenia rozwijały się, gdy oszustwo zostało rozwikłane. W przeciwieństwie do Eliota Asinofa w Eight Men Out, wcześniej ostatecznej książce na ten temat, Carney dokładnie dokumentuje swoje informacje i zbiera dowody z wielu różnych źródeł, z których wiele nie było dostępnych dla Asinofa lub nowszych autorów.

W Burying the Black Sox Gene Carney ujawnia, co jeszcze się wydarzyło i odpowiada na pytania, które fascynują każdego fana baseballu zastanawiającego się nad pierwotnym dylematem baseballu dotyczącym winy i niewinności. Kto jeszcze w baseballu wiedział, że coś jest nie tak? Kiedy się dowiedzieli? I co z tym zrobili? Carney bada, w jaki sposób Charles Comiskey, właściciel White Sox, i jego koledzy próbowali ukryć incydent i kontrolować szkody, jak spisek się nie powiódł i jak "Shoeless" Joe Jackson próbował oczyścić swoje imię.

Asinof korzysta z podstawowych materiałów badawczych, które nie były dostępne, gdy pisał Eight Men Out, w tym z zeznań Jacksona i miotacza Eddiego Cicotte'a z wielkiej ławy przysięgłych z 1920 roku, pamiętnika sekretarki Comiskeya oraz transkrypcji pozwu Jacksona przeciwko Sox o zaległe wynagrodzenie z 1924 roku. Tam, gdzie Asinof opowiedział historię ośmiu "Czarnych Sox", Carney wyjaśnia niepewną reakcję przemysłu baseballowego na skandal.