Bunt, miłość, zdrada

Opinie czytelników

Książka „Bunt, miłość, zdrada” autorstwa Jacka Heinza to żywa powieść historyczna osadzona na tle późnych lat sześćdziesiątych, skupiająca się w szczególności na burzliwym okresie protestów przeciwko wojnie w Wietnamie. Opowiada historię dwojga młodych kochanków: Billa, tajnego agenta CIA, i Liz, namiętnej rewolucjonistki. Narracja zgłębia moralne zawiłości, polityczne konflikty i osobiste relacje wyłaniające się z tej epoki. Czytelnicy docenili historyczną dokładność książki i jej znaczenie dla współczesnych kwestii podziału i moralności.

Wciągająca fabuła z dobrze rozwiniętymi postaciami, solidnymi badaniami historycznymi, istotnymi tematami i fascynującą eksploracją kwestii politycznych i społecznych lat 60-tych. Książka oddaje emocjonalny krajobraz epoki i łączy go z obecnymi wyzwaniami.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać kontekst historyczny za trudny, jeśli nie są zaznajomieni z wydarzeniami z lat 60-tych. Przedstawienie złożonych postaci może prowadzić do różnych interpretacji ich motywacji, potencjalnie czyniąc ją mniej dostępną dla wszystkich czytelników.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rebellion, Love, Betrayal

Zawartość książki:

W 1967 r. marsz protestacyjny przeciwko wojnie w Wietnamie udaje się przedostać do Pentagonu.

Studenccy radykałowie rozpętują piekło na kampusach uniwersyteckich w całym kraju. Na Uniwersytecie Michigan młody agent CIA przydzielony do infiltracji studenckich organizacji protestacyjnych spotyka działacza antywojennego. W niewytłumaczalny sposób - i komplikując wszystko, za czym się opowiadają - zakochują się w sobie.

Od Narodowej Konwencji Demokratów w Chicago w 1968 roku i towarzyszących jej zamieszek, po „Dni gniewu” Weathermenów, policyjne zabójstwo lidera Czarnych Panter i eksplozję w fabryce bomb w Greenwich Village, Bunt, miłość, zdrada to kronika wybuchowej historii politycznych dysydentów i tych, którzy są im przeciwni, gdy decydują, ile przemocy są gotowi użyć... lub ile jest politycznie mądre.

Dysydenci szybko zdają sobie sprawę, że nie chodzi im już o zwykłe marsze, noszenie transparentów, wygłaszanie przemówień i organizowanie strajków. Postrzegają siebie jako przygotowanych do zadawania bólu dla swojej sprawy.