Bunt Gabriela: Spiski niewolników w Wirginii w latach 1800 i 1802

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową analizę Rebelii Gabriela w szerszym kontekście rewolucyjnej Ameryki i ówczesnych teorii politycznych, zwłaszcza dotyczących niewolnictwa i wolności.

Książka jest pouczająca i skutecznie przedstawia mniej znane wydarzenie historyczne. Jest dobrze zbadana, oferuje jasne argumenty i jest przystępna bez nadmiernego żargonu. Czytelnicy docenią połączenie historii społecznej i analizy politycznej.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na konkretnym buncie ogranicza szerszą eksplorację niewolnictwa jako całości.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gabriel's Rebellion: The Virginia Slave Conspiracies of 1800 and 1802

Zawartość książki:

Rebelia Gabriela opowiada dramatyczną historię prawdopodobnie najbardziej rozległego spisku niewolników w historii amerykańskiego Południa. Douglas Egerton naświetla złożone motywacje, które leżały u podstaw dwóch powiązanych ze sobą buntów niewolników w Wirginii: pierwszego, w 1800 roku, prowadzonego przez niewolnika znanego jako Gabriel; i drugiego, zwanego "spiskiem wielkanocnym", zainicjowanego w 1802 roku przez jednego z jego zwolenników.

Chociaż Gabriel był często przedstawiany jako mesjanistyczna postać podobna do Samsona, Egerton pokazuje, że był on piśmiennym i wysoko wykwalifikowanym kowalem, którego głównym celem było zniszczenie ekonomicznej hegemonii "kupców", jedynych białych, których kiedykolwiek zidentyfikował jako swoich wrogów. Według Egertona nieporządek społeczny, polityczny i gospodarczy epoki rewolucji osłabił niektóre z surowych kontroli, które utrzymywały niewolnictwo w czasach kolonialnych. Ośmielona tymi warunkami, niewielka liczba piśmiennych niewolników - w większości wysoko wykwalifikowanych rzemieślników - zaplanowała zbrojne powstanie mające na celu zniszczenie niewolnictwa w Wirginii.

Skomplikowany plan nie powiódł się, podobnie jak wynikający z niego spisek wielkanocny, a Gabriel i wielu jego zwolenników zostało powieszonych. Umieszczając bunty w szerszym kontekście zmiennych prądów politycznych tamtych czasów, Egerton podważa konwencjonalne rozumienie rasy, klasy i polityki we wczesnych dniach amerykańskiej republiki.