Buffalo Soldiers na Alasce: Kompania L, Dwudziesta Czwarta Piechota

Opinie czytelników

Książka „Buffalo Soldiers in Alaska, Company L, Twenty-Fourth Infantry” autorstwa Briana G. Shelluma oferuje wnikliwe spojrzenie na życie afroamerykańskich żołnierzy piechoty pod koniec 1890 roku na Alasce. Narracja obejmuje ich misję, wpływ na społeczność oraz ujawnia kwestie rasizmu i uprzedzeń w tym okresie. Książka jest dobrze zbadana i ożywia doświadczenia żołnierzy, dzięki czemu jest cenną lekturą dla entuzjastów historii.

⬤ Dobrze zbadana i napisana
⬤ interesujący portret Buffalo Soldiers
⬤ podkreśla wpływ żołnierzy na społeczność
⬤ oferuje wciągające szczegóły historyczne
⬤ skutecznie ożywia postacie
⬤ polecana dla fanów historii wojskowości i Alaski.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać dyskusję na temat rasizmu i uprzedzeń historycznych za wyzwanie; nie każdy może być zainteresowany historią wojskowości.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Buffalo Soldiers in Alaska: Company L, Twenty-Fourth Infantry

Zawartość książki:

Miasto Skagway narodziło się w 1897 roku po tym, jak jego populacja wzrosła pięciokrotnie w ciągu niecałego roku z powodu gorączki złota w Klondike.

Balansując na krawędzi anarchii, armia amerykańska stacjonowała tam Kompanię L, jednostkę Buffalo Soldiers, pod koniec gorączki złota. Buffalo Soldiers in Alaska opowiada historię tych afroamerykańskich żołnierzy, którzy utrzymywali pokój w niestabilnym okresie na bogatej w surowce północy Ameryki.

Jest to fascynująca opowieść, w której biali oficerowie i czarnoskórzy żołnierze chronią terytorium Stanów Zjednoczonych, wspierają władze cywilne, chronią rdzennych Amerykanów, walczą z klęskami żywiołowymi i dumnie służą na ostatniej granicy Ameryki. Ci czarnoskórzy regularni żołnierze wykonywali swoją złożoną i czasami sprzeczną misję z połączeniem profesjonalizmu i powściągliwości, dzięki czemu zyskali niechętny szacunek niezależnie myślących mieszkańców Alaski. Kompania wykorzystała popularny sport baseballowy, aby nawiązać kontakt z białymi mieszkańcami Skagway i w ten sposób zyskała pewną dozę akceptacji.

Pomimo dyscypliny i wkładu żołnierzy, którzy służyli z honorem, Skagway wykazywało uporczywy rasizm epoki i utrzymywało wyraźną granicę kolorów. Choć żołnierze pozostawili po sobie niewiele śladów w Skagway, kilku z nich pozostało po zaciągnięciu się do wojska i osiągnęło sukces oraz uznanie po osiedleniu się w innych częściach Alaski.