Ocena:

Książka otrzymuje mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej przystępny styl pisania i praktyczne zastosowania dla osób pracujących z dziećmi, które doświadczyły traumy, podczas gdy inni krytykują ją za nieścisłości i brak głębi w odniesieniu do ustalonych teorii integracji sensorycznej.
Zalety:Książka jest chwalona za przystępny język i wciągający styl pisania, dzięki czemu złożone tematy są zrozumiałe dla szerokiego grona odbiorców, w tym rodziców adopcyjnych, terapeutów i pracowników socjalnych. Wielu czytelników zgłasza znaczący pozytywny wpływ na ich zrozumienie i praktykę, szczególnie w odniesieniu do traumy i rozwoju dziecka. Jest uważana za niezbędną lekturę dla profesjonalistów z pokrewnych dziedzin.
Wady:Krytycy podkreślają, że książka zawiera nieścisłości dotyczące teorii integracji sensorycznej, szczególnie w odniesieniu do Integracji Sensorycznej Ayres. Niektórzy czytelnicy uważają, że autorowi brakuje dogłębnego zrozumienia ustalonych modeli, co prowadzi do mylących informacji i nieuzasadnionej krytyki. Panuje przekonanie, że autorka przedstawia swój model jako nowatorski, jednocześnie błędnie przedstawiając istniejące ramy.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Building Sensorimotor Systems in Children with Developmental Trauma: A Model for Practice
Niemowlęta i małe dzieci, które doświadczyły wczesnych przeciwności losu, tracą dobre, opiekuńcze relacje i związany z nimi rozwój sensoryczno-motoryczny. Ich ciałom brakuje zatem solidnych podstaw do integracji sensorycznej.
Niniejsza książka przedstawia model praktyki - model budowania słabo rozwiniętych systemów sensomotorycznych (BUSS) - aby pomóc zidentyfikować i ocenić, czy te luki występują w systemach sensomotorycznych dziecka. Opowiada się również za potencjałem odbudowy luk w tych systemach - za pomocą zabaw i zajęć, które odbywają się w ramach kochających relacji rodzic-dziecko - aby zaoferować dziecku zdrową, dostrojoną bazę, z której może rozwijać umiejętności sensomotoryczne. W książce znajduje się również sekcja poświęcona doświadczeniom rodziców w korzystaniu z tych ćwiczeń z dziećmi.
Dzięki pozytywnemu spojrzeniu na podejście do niedorozwoju sensomotorycznego, wszystkie te strategie i studia przypadków pokazują, że przy odpowiednim rodzaju uwagi można odbudować systemy tych dzieci.