Ocena:
Książka zapewnia kompleksową i dogłębną eksplorację rzymskiego betonu morskiego, szczegółowo opisując jego materiały, techniki budowy i znaczenie historyczne. Zawiera obszerne badania, dowody literackie i porównania z nowoczesnymi metodami, dzięki czemu jest cennym źródłem dla studentów i profesjonalistów w odpowiednich dziedzinach.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane i kompleksowe omówienie rzymskiego betonu morskiego
⬤ zawiera źródła pierwotne z tłumaczeniami
⬤ dobrze skonstruowane
⬤ cenne dla studentów, architektów i inżynierów
⬤ zwiększa uznanie dla nauki o betonie.
Niektóre punkty są powtarzane w całym tekście, co może negatywnie wpływać na wrażenia z lektury.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Building for Eternity: The History and Technology of Roman Concrete Engineering in the Sea
Jednym z wyznaczników majestatu starożytnego Rzymu jest jego zachowane dziedzictwo architektoniczne, którego oszałamiające pozostałości są rozrzucone po całym krajobrazie Morza Śródziemnego. Co zaskakujące, jeden naprawdę niezwykły aspekt tego dziedzictwa pozostaje stosunkowo nieznany. Pod wodami Morza Śródziemnego znajdują się fizyczne pozostałości ogromnej infrastruktury morskiej, która podtrzymywała i łączyła pierwsze globalne imperium i gospodarkę zachodniego świata. Kluczem do tego niesamowitego osiągnięcia i przetrwania struktur w nieprzyjaznym środowisku morskim przez dwa tysiące lat był beton morski, materiał budowlany wynaleziony, a następnie wykorzystany przez rzymskich budowniczych na wielką skalę do budowy instalacji portowych wszędzie tam, gdzie były potrzebne, a nie tylko w miejscach o korzystnej geografii lub topografii.
Ta książka wyjaśnia, w jaki sposób Rzymianie tak skutecznie budowali na morzu za pomocą swojego nowego wynalazku. Historia ta jest stymulującą mieszanką badań archeologicznych, geologicznych, historycznych i chemicznych, mających znaczenie zarówno dla starożytnej, jak i nowoczesnej technologii. Przełamuje ona również nowy grunt w wypełnianiu luki między nauką a naukami humanistycznymi, integrując analityczną naukę o materiałach, historię i archeologię, a także eksplorację podwodną. Książka będzie interesująca dla każdego, kto interesuje się rzymską architekturą i inżynierią, a także będzie szczególnie interesująca dla geologów i mineralogów badających właściwości materiałowe piroklastycznych skał wulkanicznych i ich zmiany w solankach wody morskiej. Udowodniona trwałość i długowieczność rzymskich morskich konstrukcji betonowych może być szczególnie interesująca dla inżynierów pracujących nad materiałami cementowymi odpowiednimi do długotrwałego przechowywania substancji niebezpiecznych, takich jak odpady radioaktywne.
Zastosowano pionierską metodologię wiercenia w konstrukcjach morskich zarówno na lądzie, jak i w morzu, aby zebrać betonowe rdzenie do testów w laboratoriach badawczych CTG Italcementi Group, wiodącego producenta cementu we Włoszech, Uniwersytetu w Berkeley i innych. Wynikająca z tego analiza mechaniczna, chemiczna i fizyczna 36 próbek betonu pobranych z 11 miejsc we Włoszech i wschodniej części Morza Śródziemnego pomogła wypełnić wiele luk w naszej wiedzy na temat tego, jak Rzymianie budowali w morzu. Aby uzyskać jeszcze większą wiedzę na temat starożytnej technologii morskiej, dyrektorzy Roman Maritime Concrete Study (ROMACONS) zaangażowali się w ambitny i unikalny eksperymentalny projekt archeologiczny - budowę pod wodą reprodukcji rzymskiego betonowego molo lub pila. Te same surowce i narzędzia, które były dostępne dla starożytnych budowniczych, zostały wykorzystane do stworzenia reprodukcji betonowej konstrukcji, która wydaje się być niezwykle podobna do starożytnej, badanej podczas prac terenowych ROMACON w latach 2002-2009.
Niniejszy tom ukazuje niezwykły i unikalny projekt archeologiczny, który podkreśla synergię, jaka istnieje obecnie między naukami humanistycznymi i ścisłymi w naszych ciągłych wysiłkach na rzecz zrozumienia przeszłości. Szybko stanie się standardowym narzędziem badawczym dla wszystkich zainteresowanych rzymskim budownictwem zarówno na morzu, jak i na lądzie, a także historią i chemią betonu morskiego. Autorzy mają również nadzieję, że przedstawione w niej dane i obserwacje będą stymulować dalsze badania naukowców i studentów nad pokrewnymi tematami, ponieważ w nadchodzących latach musimy się jeszcze wiele nauczyć.