Ocena:
Ta książka o Buddy Holly and the Crickets zapewnia dogłębną i szczegółową eksplorację życia, muzyki i wpływu Holly'ego. Zawiera liczne wywiady i unikalne spostrzeżenia, dzięki czemu jest niezbędną lekturą dla fanów. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że osobiste komentarze autora rozpraszają uwagę, a inni wskazują na kwestie formatowania, które utrudniają czytelność.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i zawiera wiele szczegółów na temat życia i muzyki Buddy'ego Holly'ego. Zawiera obszerne wywiady z ludźmi związanymi z Holly'm, oświetlając wcześniej nieznane aspekty jego kariery. Wielu czytelników docenia wciągającą narrację i wgląd zarówno w Holly'ego, jak i The Crickets, a także historyczny kontekst rock and rolla.
Wady:Niektórych czytelników odstraszają częste osobiste opinie i komentarze autora, które zdaniem niektórych odwracają uwagę od głównej narracji. Inni zauważyli, że rozmiar czcionki jest mały, a układ zajęty, co utrudnia czytanie, zwłaszcza starszym czytelnikom. Kilka recenzji wspomina o utraconych możliwościach dalszego zgłębiania niektórych tematów.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Buddy Holly: Learning the Game
W chwili śmierci miał 22 lata. Don McLean nazwał ten fatalny dzień „Dniem, w którym umarła muzyka”.
Ale jego muzyka nie umarła, ponieważ pozostawił nam wspaniałą spuściznę. Biografia Spencera Leigh Buddy Holly: Learning the Game jest najbardziej kompletnym opisem Buddy'ego Holly'ego i jego kariery. Jeśli chodzi o rocznice, nieuniknione jest, że pamiętamy o gigantach: Elvis Presley, Beatlesi, Freddie Mercury, David Bowie, ale śmierć Buddy'ego Holly'ego pozwala nam również docenić mniej znanych muzyków, którzy zmarli wraz z nim, 17-letniego Ritchiego Valensa i dziwacznego Big Boppera.
Spencer Leigh rozmawiał z muzykami, autorami piosenek, przyjaciółmi, fanami i wieloma osobami, które pracowały z Buddym, i bada dowody z dokładnością naukowca sądowego. Z przedmową Franka Ifielda.
