Opinie czytelników
Podsumowanie:Banks of the River, druga część trylogii Melvina Littona Kansas Murder Trilogy, to trzymająca w napięciu zagadka morderstwa osadzona w wiejskim Kansas lat 60. ubiegłego wieku. Historia podąża za Jackiem Marshallem, wadliwym, ale przekonującym bohaterem, który staje przed sądem za zabójstwo kochanka swojej córki, przeplatając wątki pokusy, dynamiki rodzinnej i życia w małym miasteczku. Narracja jest bogata w humor, żywe opisy i emocjonalną głębię, dzięki czemu jest to wciągająca lektura, która trzyma widza w napięciu do samego końca.
Zalety:⬤ Wciągająca i urzekająca fabuła
⬤ żywy rozwój postaci
⬤ bogate opisy, które wywołują silne obrazy
⬤ eksploruje złożone tematy, takie jak pokusa i moralność
⬤ utrzymuje napięcie i intrygę przez cały czas
⬤ silny bohater
⬤ głębia emocjonalna
⬤ nostalgiczna sceneria.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać mroczne tematy i makabryczne sceny za niepokojące
⬤ tempo może wydawać się powolne w niektórych obszarach
⬤ postać Jacka Marshala może być polaryzująca ze względu na jego wady i przeszłość kobieciarza.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Banks of the River
Zawartość książki:
Jack Marshal, znany jako „Lew”, jest dumnym grzesznikiem i lekkomyślnym kobieciarzem. Kiedy jego 15-letnia córka, Bonny, zachodzi w ciążę z dawnym kumplem od biegania, Jack jest oburzony. A kiedy mężczyzna zostaje znaleziony martwy, Jack zostaje oskarżony o morderstwo.
Wraz z nadchodzącym procesem rozgrywa się wiele wydarzeń w małym miasteczku Kansas, latem 1960 roku. Jest Ruthie, siostra Jacka i lokalna femme fatale, która robi, co chce i kiedy chce; stary ksiądz, ojciec Horabet, który skrywa własne grzechy; Anna, żona Jacka, która spokojnie utrzymuje siebie i swoją córkę w burzy skandalu; i Johnny, syn Jacka, który staje w obliczu okrzyków pogardy, grając w baseball w małej lidze.
W końcu miasto zbiera się na proces Jacka. Poza dramatem winy lub niewinności rozgrywa się pytanie, w jaki sposób mężczyźni i kobiety zmagają się z sensem ich ostrożnego współistnienia. Ponieważ pokusa powraca jak wschód słońca każdego dnia, nawet gdy wyobrażamy sobie, że stoimy na brzegu rzeki, jesteśmy zanurzeni, niesie nas większy prąd.
