Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi przemyślaną i szczegółową analizę kampanii w Sudanie pomiędzy brytyjskimi piechurami a wojownikami mahdystów, koncentrując się na szczegółach taktycznych i doświadczeniach bojowych, a jednocześnie jest dobrze zilustrowana.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładny przegląd, szczegółowe opisy walk, doskonałe ilustracje i skuteczność jako źródło informacji. Oferuje jasne zrozumienie dwóch różnych kampanii, pokazując mocne i słabe strony obu stron.
Wady:Niektórzy czytelnicy zauważają, że nie jest to kompleksowa historia kampanii sudańskich, co może ograniczać jej głębię dla tych, którzy szukają bardziej wyczerpującego studium.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
British Infantryman Vs Mahdist Warrior: Sudan 1884-98
Zawartość książki:
Nowe studium bitew stoczonych między piechotą królowej Wiktorii a potężną armią Madhistów w Sudanie, od ekspedycji pomocowej Gordona w latach 1884-85 do bitwy pod Omdurmanem w 1898 r..
W 1882 r. Wielka Brytania interweniowała w sprawy niepodległego Egiptu, obalając nacjonalistyczną rewoltę, z zamiarem zabezpieczenia brytyjskich interesów strategicznych wzdłuż Kanału Sueskiego. Wciągnięte następnie w serię konfrontacji w południowej kolonii Egiptu, Sudanie, wojska brytyjskie musiały stawić czoła zdeterminowanemu i zdolnemu wrogowi na najbardziej niegościnnym terenie świata.
W 1881 r. w Sudanie wybuchła islamska rewolta fundamentalistyczna, której celem było zrzucenie egipskich rządów kolonialnych. Na jej czele stanął nauczyciel religii Mohammed Ahmad Ibn al-Sayiid Abdullah, który ogłosił się al-Mahdim, Przewodnikiem. Po rozgromieniu egipskich sił dowodzonych przez brytyjskiego oficera pułkownika Williama Hicksa w bitwie pod Shaykan w listopadzie 1883 roku, Mahdi zaczął organizować swoich zwolenników według bardziej scentralizowanych linii. W celu przywrócenia egipskiej władzy Brytyjczycy wysłali pułkownika Charlesa Gordona do stolicy Sudanu, Chartumu, z rozkazem ewakuacji sudańskiego personelu zagrożonego powstaniem Mahdiego. Po dotarciu na miejsce Gordon odmówił opuszczenia miasta, co skłoniło rząd brytyjski do wysłania kolumny ratunkowej, by go uratować. W rezultacie 26 stycznia 1885 r. Mahdi przypuścił szturm na Chartum. Sam Gordon został zabity.
Wraz z upadkiem Chartumu wojska brytyjskie opuściły znaczną część Sudanu. Oddziały mahdystów próbowały przenieść swoją rewoltę do samego Egiptu, ale zostały pokonane przez wojska egipskie pod dowództwem brytyjskim w 1888 roku. W 1896 r. opinia publiczna w Wielkiej Brytanii, stymulowana obawą przed rywalizującymi wpływami Francji w Afryce Równikowej, skłoniła Brytyjczyków do ponownej próby podboju Sudanu. W 1898 r. mahdyści zmierzyli się z Brytyjczykami poza stolicą mahdystów w Omdurmanie w bitwie, która zadecydowała o losie Sudanu na pokolenia.
Niniejsze opracowanie, zawierające specjalnie zamówione dzieła sztuki, analizuje zmiany, jakie długotrwałe walki przyniosły obu stronom, biorąc pod uwagę bitwy takie jak Abu Klea (16-18 stycznia 1885 r.) podczas próby odciążenia Gordona w Chartumie, Tofrek (22 marca 1885 r.), w którym plemiona Beja przełamały brytyjski plac, oraz gorzką bitwę pod Atbarą (8 kwietnia 1898 r.).
