Broń masowej migracji: Przymusowe wysiedlenia, przymus i polityka zagraniczna

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają dogłębną i krytyczną analizę wykorzystania migracji jako narzędzia politycznego, rzucając światło na to, jak różne mocarstwa manipulują imigracją, aby osiągnąć cele geopolityczne. Książka została doceniona za dogłębne badania i adekwatność do bieżących wydarzeń, co czyni ją istotnym źródłem zrozumienia masowej migracji i jej konsekwencji.

Dobrze zbadana, zapewnia cenny wgląd w kwestie imigracyjne, przedstawia unikalne spojrzenie na uzbrojenie migracji, pouczające i istotne dla bieżących dyskusji geopolitycznych, akademickie, ale przystępne dla zainteresowanych.

Nie jest to łatwa lektura, ponieważ przypomina pracę naukową, może być zbyt długa i może być wyzwaniem dla tych, którzy szukają lżejszej lektury.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Weapons of Mass Migration: Forced Displacement, Coercion, and Foreign Policy

Zawartość książki:

Na pierwszy rzut oka decyzja Stanów Zjednoczonych o eskalacji wojny w Wietnamie w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku, stanowisko Chin w sprawie programu nuklearnego Korei Północnej pod koniec lat dziewięćdziesiątych i na początku XXI wieku oraz rezolucja UE o zniesieniu pozostałej części embarga na broń przeciwko Libii w połowie XXI wieku wydają się mieć ze sobą niewiele wspólnego. Jednak każda z tych pozornie niepowiązanych i dalekosiężnych decyzji w zakresie polityki zagranicznej wynikała przynajmniej częściowo z zastosowania unikalnego rodzaju przymusu, opartego na celowym tworzeniu, manipulowaniu i wykorzystywaniu rzeczywistych lub zagrożonych masowych ruchów ludności.

W Weapons of Mass Migration Kelly M. Greenhill oferuje pierwsze systematyczne badanie tego szeroko stosowanego, ale w dużej mierze nierozpoznanego instrumentu wpływu państwa. Autorka pokazuje zarówno, jak często podejmowano próby zastosowania tej niekonwencjonalnej formy przymusu (ponad pięćdziesiąt razy w ciągu ostatniego półwiecza), jak i jak często kończyły się one sukcesem (znacznie ponad połowa przypadków). Zajmuje się również pytaniami o to, kto stosuje to narzędzie polityczne, w jakich celach oraz jak i dlaczego w ogóle działa. Greenhill argumentuje, że wymuszanie ma na celu wpłynięcie na zachowanie państw docelowych poprzez wykorzystanie istnienia konkurujących ze sobą interesów i grup politycznych oraz poprzez manipulowanie kosztami lub ryzykiem nałożonym na populacje państw docelowych.

Ta strategia przymusu poprzez karę może być realizowana na dwa sposoby: pierwszy opiera się na bezpośrednich groźbach, aby przytłoczyć zdolność celu do przyjęcia napływu uchodźców lub migrantów; drugi, na pewnego rodzaju szantażu politycznym wzmocnionym normami, który wykorzystuje istnienie prawnych i normatywnych zobowiązań wobec osób uciekających przed przemocą, prześladowaniami lub niedostatkiem. Teoria ta jest dalej ilustrowana i testowana w różnych studiach przypadków z Europy, Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. Aby pomóc potencjalnym celom lepiej reagować - i chronić się przed - tego rodzaju niekonwencjonalnym drapieżnictwem, Weapons of Mass Migration oferuje również praktyczne zalecenia polityczne dla naukowców, urzędników państwowych i każdego, kto martwi się o prawdziwe ofiary tego rodzaju przymusu - samych przesiedleńców.