Broń maharadży Jodhpuru

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za doskonałą szczegółowość, dobrze zbadaną treść i piękną prezentację rzadkiej broni myśliwskiej. Wielu uważa ją za cenny dodatek do swoich kolekcji. Istnieją jednak poważne skargi dotyczące jakości produkcji i wysokiej ceny, a niektórzy uważają, że jakość fizyczna jest niezadowalająca, a zdjęciom brakuje znaczenia.

Dobrze zbadane informacje, pięknie zaprezentowane, wspaniałe zdjęcia, cenne dla badaczy broni, przyjemne podczas blokady.

Zawyżona cena, niska jakość produkcji, cienka okładka, słaba oprawa, wiele nieistotnych lub małych zdjęć.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Maharaja of Jodhpur's Guns

Zawartość książki:

W 1972 r. Jego Wysokość Maharadża Gaj Singhji z Jodhpur-Marwar rozpoczął przekształcanie wspaniałego fortu Mehrangarh Rathore w uznane na całym świecie muzeum i centrum kulturalne.

W ramach ciągłych wysiłków zmierzających do udokumentowania swoich zbiorów i udostępnienia ich koneserom na całym świecie, Mehrangarh Museum Trust zleciło wydanie niniejszej książki. Autor omawia światową średniowieczną dyfuzję technologii broni palnej oraz wpływy arabskie, osmańskie, europejskie i chińskie na rozwój indyjskiej broni palnej.

Jodhpur był jednym z najważniejszych państw wojskowych w Radżastanie, odgrywającym ważną rolę w historii subkontynentu, nigdy bardziej niż za panowania Maharadży Ajita Singhji (1678-1724), który zakupił dużą liczbę broni, gdy jego córka poślubiła cesarza Mogołów. Jodhpur posiada najlepsze indyjskie zapałki na subkontynencie, podziwiane podczas Delhi Durbar w 1911 roku.