Britten's Donne, Hardy and Blake Songs: Cyclic Design and Meaning
Zastanawiając się, kiedy grupa utworów powinna być rozumiana nie tylko jako zbiór, ale jako cykl, Sly pokazuje, że osobisty wybór i aranżacja Brittena są niezbędne do zrozumienia pozamuzycznej komunikacji tych cykli.
The Holy Sonnets of John Donne, Winter Words (wiersze Hardy'ego) oraz Songs and Proverbs of William Blake (Pieśni i przysłowia Williama Blake'a) - skomponowane odpowiednio w 1945, 1953 i 1965 roku - stanowią filozoficzną eksplorację. Tereny wyznaczone przez tych trzech poetów są odmienne, ale także łączą się ze sobą w ważny i nieoczekiwany sposób.
Ich cykliczna architektura wyraża się nie tylko w poetyckiej aranżacji, ale także w oprawie muzycznej. Kluczowe dla Brittena pozostają relacje i motywy. Klawisze przekazują sieć wzajemnych powiązań, tworzą grupy utworów i ustanawiają poziomy tonalnego pokrewieństwa lub dystansu.
Motywy - często interwały, które mogą pasować do dowolnego kontekstu melodycznego, harmonicznego lub rytmicznego - są wykorzystywane do tworzenia pokrewieństw między poszczególnymi utworami. Książka ta oferuje również szerszą narrację ujawniającą ewoluujące przekonania filozoficzne Brittena w powojennej Wielkiej Brytanii.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)