Oryginalny tytuł:
Brichah: (Hebrew for Escape or Flight)
Zawartość książki:
Żydzi, którzy przeżyli Shoah, przeżyli traumę. Wschodnioeuropejscy Żydzi widzieli, co stało się z ich rodzinami i zdecydowali się pozostać w niemieckich i austriackich obozach pracy lub obozach koncentracyjnych, które były obecnie utrzymywane przez UNRRA.
Nawet polscy Żydzi, którzy mieszkali w Rosji podczas wojny, zdecydowali się nie wracać do Polski, ale kontynuować swoją tułaczkę. Z trudem rozpakowywali swoje walizki. Strach o własne życie sprawiał, że byli niespokojni.
Antyżydowskie incydenty zdarzały się niemal codziennie.
Żydzi ginęli w miastach, wioskach, na drogach, a nawet w pociągach. Tylko duże wydarzenia lub pogromy, takie jak ten w Krakowie czy Tarnowie, były minimalnie zgłaszane.
Ale informacje rozchodziły się od ucha do ucha. Strach stał się słowem kluczowym dla Żydów w Europie Wschodniej, a mianowicie w Polsce, na Węgrzech, Słowacji, w Rumunii i na Ukrainie. Niektórzy Żydzi postanowili wziąć sprawy w swoje ręce i udać się na granicę, gdzie pomagali im członkowie organizacji "Brichah" (Lot w języku hebrajskim).
To, co zaczęło się jako strużka, wkrótce stało się powodzią. Około 250 000 ocalałych Żydów opuściło Europę Wschodnią i trafiło do obozów dla przesiedleńców w Niemczech, Austrii i Włoszech. Większość z nich miała nadzieję dotrzeć do Palestyny pomimo brytyjskiego sprzeciwu.
Ostatecznie Wielka Brytania ugięła się i porzuciła Palestynę. Powstało państwo Izrael, a większość żydowskich uchodźców popłynęła do Izraela.
Żydowskie obozy D.P. zniknęły, by nie pojawić się ponownie. Oto historia tego exodusu z Europy do Erec-Jisrael.
