Brass Bonanza Plays Again: Jak najdziwniejszy hokeista przywrócił Marka Twaina i martwą drużynę - i sprawił, że miasto uwierzyło

Opinie czytelników

Ta książka to wciągająca mieszanka sportowej fikcji skupionej wokół Hartford Whalers, oferująca porywającą narrację z zapadającymi w pamięć postaciami i mieszanką prawdziwych wydarzeń. Czytelnicy doceniają humor, emocjonalną głębię i przedstawienie historii hokeja w Hartford, dzięki czemu jest to nostalgiczna lektura dla fanów Whalers i sportów Nowej Anglii. Jednak niektórzy krytycy wspominają o kwestiach związanych z wiarygodnością, tempem i edycją, wskazując, że choć historia jest przyjemna, ma niedoskonałości.

Angażujące postacie, zabawna i wciągająca fabuła, emocjonalna głębia, która wywołuje śmiech i łzy, silny rozwój postaci, nostalgia dla fanów Hartford Whalers, dobre połączenie prawdziwych wydarzeń i fikcyjnej historii, edukuje czytelników o Hartford i hokeju.

⬤ Niektóre aspekty historii są nieprawdopodobne, szczególnie w odniesieniu do cech postaci
⬤ problemy z tempem fabuły pod koniec
⬤ błędy gramatyczne i niedociągnięcia redakcyjne
⬤ czasami narracja wydaje się odbiegać od głównego tematu.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Brass Bonanza Plays Again: How Hockey's Strangest Goon Brought Back Mark Twain and a Dead Team--And Made a City Believe

Zawartość książki:

Co się dzieje, gdy z miasta wyjeżdża czołowa drużyna sportowa? Hartford Whalers opuścili miasto 13 kwietnia 1997 roku, pozostawiając po sobie zdruzgotanych fanów. Zawodnicy również odeszli - z wyjątkiem jednego, który został i cierpiał tak jak fani.

Tiger Burns jest mało prawdopodobnym bohaterem - nawet jak na hobbita o wielkości hobbita, hokejowego bandytę z 600 walkami na koncie. Mierzący 5'3", z jednym okiem, kalafiorowatymi uszami i pełnym tatuażem statku na piersi, jego najbardziej niezwykłą cechą jest to, że kocha Hartford i jego drużynę, Whalers. W lidze, w której gracze umawiają się z supermodelkami, lodowymi księżniczkami i Miss Ameryki, jest odmieńcem. Ale w lidze Los Angeles, Nowego Jorku i Bostonu tak samo jest z Hartford.

Brass Bonanza Plays Again opowiada historię rodzinnego miasta Marka Twaina, niegdyś najbogatszego w kraju, a teraz będącego obiektem żartów. Opowiada prawdziwą sagę o ukochanej drużynie małego miasta, która została przeniesiona, podobnie jak Brooklyn's Dodgers. Tragikomiczna opowieść o muskularnym gnomie, który 11 kwietnia 1990 roku zawalił mecz przeciwko arcyrywalowi z Bostonu, żyje bezdomnie pod mostem, by w końcu zmartwychwstać i poprowadzić martwą drużynę z trybun na lód.

Tiger wskrzesza nie tylko martwą drużynę hokejową, ale także budzi duchy przeszłości Hartford. Ożywia bandę XIX-wiecznych legend i zostaje uratowany przez anioła stróża Rube'a Waddella, jednego ze sportowych "kozłów" z 1905 World Series. Czy jednooki, bezdomny underdog może sprawić, że wyblakłe miasto uwierzy i uratuje ducha skrzyżowanego z gwiazdą? W Brass Bonanza Plays Again mamy Rocky'ego (na łyżwach! ) połączonego z Field of Dreams.

Rocky wyszedł z filadelfijskiego szeregowca, Rudy z huty w Indianie, a teraz Tiger Burns wychodzi spod mostu w Hartford, by ożywić martwą drużynę. Pełna prowincjonalnych aspiracji i protekcjonalności książka Brass Bonanza Plays Again opowiada historię tego małego miasta, położonego w połowie drogi między Nowym Jorkiem a Bostonem, od dawna uważanego za przystanek na mocz lub wycieranie tyłka między Wall Street a Cape Cod.

New York Times opublikował niedawno esej "In Search of the Great American Hockey Novel", w którym ubolewa, że hokej, w przeciwieństwie do innych sportów, nie doczekał się jeszcze wybitnego dzieła. "Gdzie jest Czechow z Chicago Blackhawks? ", pyta Times. "Kim jest Stendahl od kija w pachwinę?". "Odpowiadamy pokornie: czytaj dalej.