Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Oryginalny tytuł:
No Medium
Zawartość książki:
Bliskie lektury pozornie „pustych” dzieł - od niezadrukowanych stron po cichą muzykę - które wskazują na nowe rozumienie mediów.
W No Medium Craig Dworkin przygląda się dziełom, które są puste, wymazane, przezroczyste lub nieme, pisząc krytycznie i merytorycznie o dziełach, w przypadku których wydawałoby się, że nie tylko nie ma nic do zobaczenia, ale też nic do powiedzenia. Przyglądając się bliżej tym pozornie pozbawionym treści dziełom sztuki, literatury i muzyki, wskazuje na nowe rozumienie mediów i granic obiektu artystycznego.
Dworkin rozważa prace oparte na czystych kartkach papieru, od fikcyjnego zbioru wierszy w Orph e Jeana Cocteau po faktyczną publikację ryz papieru do pisania jako książki poetyckiej; Porównuje wymazany rysunek De Kooninga Roberta Rauschenberga z wymazaną kopią Przestrzeni literatury Maurice'a Blanchota Nicka Thurstona (w której widoczne były tylko marginalia Thurstona); i analizuje seksualną politykę reprezentacji fotograficznej oraz implikacje zasłoniętych lub zatartych tematów fotografii. Ponownie analizując słynny przypadek 4'33" Johna Cage'a, Dworkin łączy kompozycję Cage'a z White Paintings Rauschenberga, Zen for Record Kena Friedmana (i Zen for Film Nam June Paika) i innymi dziełami, oferując także "przewodnik do dalszego słuchania", który analizuje ponad 100 partytur i nagrań "cichej" muzyki.
Dworkin argumentuje, że powinniśmy rozumieć media nie jako puste, podstawowe rzeczy, ale jako wydarzenia społeczne, i że nie ma medium rozumianego w izolacji, ale tylko i zawsze wielość mediów: działania interpretacyjne odbywające się w społecznie wpisanej przestrzeni.
