Bracia Mankiewicz: Nadzieja, złamane serce i hollywoodzka klasyka

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółową i wciągającą biografię braci Mankiewicz, znaczących postaci w historii Hollywood, przedstawiając ich życie, wkład i epokę, w której prosperowali. Czytelnicy doceniają styl pisania autora i dogłębność badań, ale zauważyli pewne niespójności i błędy typograficzne.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca biografia
⬤ głęboki i barwny wgląd w braci Mankiewicz
⬤ fascynująca historia Hollywood
⬤ doskonałe badania
⬤ wciągająca dynamika rodzinna
⬤ zabawne i pouczające historie
⬤ atrakcyjne dla fanów kina
⬤ zawiera humor zmieszany z tragedią.

⬤ Kilka oczywistych błędów typograficznych
⬤ czasami przytłaczająca szczegółowość
⬤ początkowy styl pisania otrzymał mieszane recenzje
⬤ niektóre faktyczne nieścisłości zidentyfikowane w podpisach.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Brothers Mankiewicz: Hope, Heartbreak, and Hollywood Classics

Zawartość książki:

Herman J. (1897-1953) i Joseph L. Mankiewicz (1909-1993) napisali, wyprodukowali i wyreżyserowali ponad 150 filmów. Wraz z Orsonem Wellesem Herman napisał scenariusz do Obywatela Kane'a i podzielił się jedynym Oscarem za ten film. Joe zdobył drugą parę ze swoich czterech Oscarów za napisanie i wyreżyserowanie filmu Wszystko o Ewie, który również zdobył nagrodę dla najlepszego filmu.

Pomimo tak różnych triumfów jak Monkey Business i Cleopatra, Pride of the Yankees i Guys and Dolls, dowcipni, intelektualni bracia spędzili swoje hollywoodzkie lata głęboko niezadowoleni i tęskniąc za tym, czego nie mieli - karierą w nowojorskim teatrze. Herman, niegdyś członek Algonquin Round Table, krytyk teatralny New York Timesa i New Yorkera oraz dramaturg współpracujący z George'em S. Kaufmanem, nigdy nie pogodził się z pisaniem scenariuszy. Roztrwonił swoje ogromne zarobki, został zwolniony ze wszystkich głównych studiów filmowych i zapił się na śmierć w wieku pięćdziesięciu pięciu lat. Podczas gdy Herman staczał się na dno, Joe odniósł sukces krytyczny i finansowy jako scenarzysta, producent i reżyser, choć jego ciągłe romansowanie z wybitnymi gwiazdami, takimi jak Joan Crawford, Judy Garland i Gene Tierney, zaniepokoiło jego wrażliwą emocjonalnie żonę, która ostatecznie popełniła samobójstwo. Zrujnował swoje zdrowie, używając dopalaczy i dopalaczy, aby reżyserować Kleopatrę w dzień i dokończyć jej pisanie w nocy, tylko po to, by zostać publicznie zwolnionym przez Darryla F. Zanucka, z czego nigdy w pełni się nie otrząsnął.

W tym pierwszym podwójnym portrecie braci Mankiewicz, Sydney Ladensohn Stern czerpie z wywiadów, listów, pamiętników i innych dokumentów, które wciąż znajdują się w prywatnych rękach, aby zapewnić wyjątkowo intymną zakulisową kronikę życia, miłości, pracy i relacji między tymi złożonymi mężczyznami.