Bougainville 1943-1945: Zapomniana kampania

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis kampanii Bougainville podczas II wojny światowej, obejmujący operacje wojskowe, strategie i zaangażowanie różnych sił. Czytelnicy doceniają jej informacyjny charakter i kontekst historyczny, który oferuje, szczególnie w odniesieniu do mniej znanych aspektów teatru Pacyfiku. Niektórzy jednak uważają, że brakuje w niej głębi w odniesieniu do indywidualnych doświadczeń i szczegółowych opisów bitew.

⬤ Dobra szczegółowa historia kampanii Bougainville
⬤ czytelna i pouczająca
⬤ wypełnia luki w wiedzy historycznej
⬤ obejmuje unikalne aspekty, takie jak zaangażowanie Australijczyków
⬤ korzystne dla zrozumienia doświadczeń tych, którzy służyli.

⬤ Niektórzy twierdzą, że narracji brakuje głębi i szczegółów dotyczących bitew
⬤ kilka relacji pierwszoosobowych
⬤ ograniczone uwzględnienie japońskiej perspektywy
⬤ diagramy i mapy mogłyby być lepsze
⬤ niektórzy uważają, że jest niezapomniana lub źle zorganizowana.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bougainville 1943-1945: The Forgotten Campaign

Zawartość książki:

" Inwazja na Bougainville w 1943 roku, największą i najbardziej wysuniętą na północ z Wysp Salomona, oraz bitwy morskie podczas kampanii o wyspę, w znacznym stopniu przyczyniły się do klęski Japończyków w wojnie na Pacyfiku. Tutaj Harry Gailey przedstawia ostateczną relację z długich i zaciętych walk, które miały miejsce na tej obecnie prawie zapomnianej wyspie.

Labirynt bagien, rzek i surowych wzgórz porośniętych dżunglą, Bougainville zapewnił aliantom strategiczne miejsce na bazy lotnicze, z których można było atakować japoński bastion Rabaul. Do lutego 1944 roku japońskie siły powietrzne w Rabaul zostały zniszczone, a ich pozostałe siły zostały odizolowane i stały się nieskuteczne. Wczesne etapy kampanii były wyjątkowe pod względem stopnia współpracy między siłami alianckimi.

Główny dowódca, amerykański admirał Halsey, zebrał kontyngenty lądowe, powietrzne i morskie reprezentujące Stany Zjednoczone, Australię i Nową Zelandię. W przeciwieństwie do innych kampanii wyspiarskich na Pacyfiku, walki na Bougainville były długotrwałe i trwały prawie dwa lata.

Choć początkowy plan zakładał po prostu zajęcie wystarczającego obszaru na trzy bazy lotnicze i pozostawienie reszty w japońskich rękach, australijscy dowódcy, którzy przejęli władzę w listopadzie 1944 roku, zdecydowali się zająć całą wyspę. Konsekwencją była seria ciężkich bitew, które wciąż trwały, gdy kapitulacja Japonii ostatecznie położyła im kres. Dla Amerykanów ważnym aspektem kampanii było pierwsze użycie czarnoskórych żołnierzy.

Chociaż większość z tych oddziałów radziła sobie dobrze, słabe wyniki jednej czarnej kompanii zostały znacznie wyolbrzymione w raportach i mediach, co doprowadziło do tego, że czarni żołnierze na Pacyfiku zostali zdegradowani do ról niebojowych przez resztę wojny. Gailey ponownie ożywia tę długą walkę o wyspę na dalekim Pacyfiku i historię dziesiątek tysięcy ludzi, którzy tam walczyli i zginęli.