Ocena:
Książka oferuje pouczającą i wciągającą eksplorację życia i wkładu muzycznego Billa Monroe i Muddy'ego Watersa. Obejmuje ona głęboki wgląd w ich pochodzenie, zmagania i rozwój gatunków takich jak Bluegrass i Chicago Blues, przedstawione w formacie konwersacyjnym, który pozwala ich głosom zabłysnąć.
Zalety:⬤ Informacyjna i wciągająca lektura
⬤ pozwala podmiotom mówić za siebie
⬤ unikalne spojrzenie na amerykańską muzykę
⬤ dobrze skompilowane i dobrze napisane
⬤ edukacyjne spojrzenie na muzykę i jej historię
⬤ ujawnia osobiste historie zmagań artystów.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali część poświęconą Muddy'emu Watersowi za rozczarowującą w porównaniu do części poświęconej Billowi Monroe
⬤ nie służy ona jako ostateczna biografia żadnego z artystów
⬤ nakład książki jest wyczerpany.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Bossmen: Bill Monroe & Muddy Waters
Każda dziedzina ma swojego „bossmana” - tego, który wyznacza styl i ustala zasady. W bluegrassie i wczesnej muzyce country tym człowiekiem był Bill Monroe.
W świecie miejskiego bluesa był nim Muddy Waters. Korzystając z ich własnych słów i dziesiątek niezwykłych fotografii autorstwa Davida Gahra, Carla Fleischhauera i Johna Byrne Cooke'a, James Rooney porównuje i kontrastuje kariery tych dwóch bossów. Obaj dorastali na odległych obszarach wiejskich.
Muddy Waters słyszał polne hollery, muzykę kościelną, jubileusze, okrzyki, muzykę zespołów smyczkowych i surowe brzmienie bluesa z delty; dla Billa Monroe była to muzyka square dance, hymny, stare ballady country i skrzypce jego wuja Pena Vandivera. Obaj przenieśli swoją muzykę do wielkich miast: Bill do Nashville, Muddy do Chicago.
Muzycy, którzy przewinęli się przez ich zespoły, założyli własne kapele, dając początek światom bluegrassu i chicagowskiego bluesa. Ale to więcej niż książka o muzyce; to książka o czarnej i białej Ameryce.
W mikrokosmosie jest to niemal historia tego kraju; i ustanawia uderzające porównania, które głęboko wcinają się w nasze dziedzictwo i sposoby. Mówiąc słowami Pete'a Seegera, „każdy na świecie, kto chce zrozumieć amerykańską muzykę, może zacząć właśnie tutaj”.
