Bośniaccy muzułmanie podczas drugiej wojny światowej

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębne i dobrze zbadane badanie roli bośniackich muzułmanów podczas II wojny światowej i ich wpływu na sukces ruchu partyzanckiego. Chociaż jest chwalona za szczegółową narrację i elegancki język, niektórzy recenzenci zauważyli, że koncentruje się na komunistycznej perspektywie i nie obejmuje innych ważnych postaci związanych z nazistami.

⬤ Ekscytująca i dogłębna eksploracja mniej zbadanego tematu II wojny światowej.
⬤ Dobrze skonstruowana i elegancko napisana, dzięki czemu czyta się ją z przyjemnością.
⬤ Przełomowe badania oparte na szeroko zakrojonych pracach archiwalnych, zapewniające unikalny wgląd.
⬤ Oferuje kompleksowe spojrzenie na złożoność konfliktu z udziałem różnych grup etnicznych.
⬤ Podkreśla pomijane role kobiet i dostarcza nowych informacji o mniej znanych postaciach i grupach zaangażowanych w walkę.

⬤ Niektóre części książki nie skupiają się na bośniackich muzułmanach.
⬤ Krytykowana za to, że pomija ważne informacje o islamskich przywódcach, którzy współpracowali z nazistami.
⬤ Dla niektórych czytelników może być zbyt trudna ze względu na poziom szczegółowości i złożoności.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Bosnian Muslims in the Second World War

Zawartość książki:

Historia bośniackich muzułmanów podczas II wojny światowej jest epopeją często przywoływaną w dyskusjach na temat konfliktów bałkańskich w latach 90-tych, ale prawie równie często źle rozumianą lub fałszowaną.

To pierwsze kompleksowe opracowanie tego tematu w jakimkolwiek języku stawia sprawę jasno. Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach w archiwach Bośni i Hercegowiny, Serbii i Chorwacji, śledzi historię Bośni i jej muzułmanów od nazistowskiej niemieckiej i faszystowskiej włoskiej okupacji Jugosławii w 1941 r., przez lata jugosłowiańskiej wojny domowej, aż do przejęcia władzy przez komunistów i ustanowienia przez nich nowego państwa jugosłowiańskiego.

Książka bada przyczyny muzułmańskiego sprzeciwu wobec nowego porządku ustanowionego przez nazistów i faszystów w Bośni w 1941 r. oraz różne formy, jakie ten sprzeciw przybrał. Opisuje, w jaki sposób jugosłowiańscy komuniści byli w stanie wykorzystać część tej muzułmańskiej opozycji do wsparcia własnego ruchu oporu i rewolucyjnego dążenia do władzy.

Ten muzułmański element w rewolucji komunistycznej ukształtował jej formę i wynik, ale ostatecznie musiał zostać ograniczony, gdy zwycięscy komuniści umocnili swoją dyktaturę. W ten sposób przygotowali scenę dla przyszłych walk o kwestię muzułmańską w Jugosławii.