Boskie wypowiedzi: The Performance of Afro-Cuban Santeria [z płytą CD]

Opinie czytelników

Książka „Divine Utterances” autorstwa Katherine J. Hagedorn charakteryzuje się mieszanymi recenzjami. Chociaż ma ona na celu zbadanie złożoności afrokubańskich rytuałów i przedstawień Santería, wielu czytelników uznało ją za rozczarowującą ze względu na skupienie się na osobistych doświadczeniach autorki, a nie na naukowych spostrzeżeniach. Krytycy zauważyli brak spójności i głębi w badaniach i wyrazili frustrację z powodu braku tekstów piosenek w materiałach towarzyszących. Książka jest postrzegana jako bardziej o Hagedornie niż o kulturze, którą zamierza reprezentować.

Książka jest dobrze zbadana i dostarcza oryginalnych spostrzeżeń na temat przecięcia rytuału i przedstawień teatralnych w afro-kubańskiej Santerii. Przedstawia złożoną analizę stosunków rasowych i polityki rządowej związanej z religią.

Wielu czytelników uznało książkę za egocentryczną i pozbawioną głębi naukowej, skupiając się zbytnio na osobistych anegdotach autora, a nie na faktycznym temacie. Brak towarzyszących tekstów piosenek został skrytykowany, a ogólny styl pisania został uznany za mylący i rozpraszający.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Divine Utterances: The Performance of Afro-Cuban Santeria [With CD]

Zawartość książki:

W Divine Utterances Katherine J. Hagedorn bada trwałą kulturową i duchową moc muzyki afro-kubańskiej Santerii oraz proces, w którym została ona przekształcona dla świeckiej publiczności. Skupia się na integralnych powiązaniach między występami muzyki sakralnej a dramatyzacjami grup teatralnych, zwłaszcza sponsorowanego przez państwo Conjunto Folklorico Nacional de Cuba, i bada złożone relacje obejmujące rasę, politykę i religię na Kubie. Muzyka, którą opisuje Hagedorn, jest zakorzeniona w afrokubańskiej tradycji religijnej, a dziś przenika świeckie przedstawienia, które mogą wywoływać trans u widzów w taki sam sposób, jak tradycyjna ceremonia religijna.

Analiza Hagedorn jest głęboko oparta na jej doświadczeniach na Kubie jako kobiety, uczonej i praktykantki gry na bębnach bata. Twierdzi ona, że konstrukcje rasy i płci, polityka przed- i porewolucyjnej Kuby, ekonomia turystyki i współczesne praktyki w Santerii przyczyniły się do zatarcia granic między sacrum a folklorem. Jako że oba tryby walczą teraz o prymat w rozwijającym się handlu turystycznym na Kubie, to, co kiedyś było muzyką marginalizowanej grupy, jest teraz kulturowym wyrazem narodowej dumy.

Płyta kompaktowa dołączona do książki zawiera przykłady dwudziestu pieśni do orichas, czyli afrokubańskich bóstw, w wykonaniu wybitnych muzyków, w tym Lazaro Rosa, Francisco Aguabelli, Alberto Villarreala i Zenaidy Armenteros.