Boskie objawienie i ludzkie wyzwolenie

Oryginalny tytuł:

Divine Revelation and Human Liberation

Zawartość książki:

Harry H. Singleton zajmuje się w tej pracy różnymi sposobami, w jakie biali i czarni doświadczali amerykańskiej historii, a następnie sposobem, w jaki ukształtowali Bożą komunikację z ludźmi, dawniej określaną jako objawienie.

Książka ta dowodzi, że podczas gdy biali przywódcy chrześcijańscy zakorzenili Boże objawienie albo w z natury gorszej czarnej ludzkości, albo w chrześcijańskiej wierze pozbawionej czarnego cierpienia, czarni teologowie zakorzenili to samo objawienie w trudnej sytuacji uciskanych narodów w ogóle, a czarnych ludzi w szczególności, tj. że istota Boga znajduje się w walce o ludzkie wyzwolenie. Z jasnością i pasją profesor Singleton opiera się na traktatach o objawieniu najbardziej znanych białych teologów, aby wykazać, że chrześcijańskie przedsięwzięcie teologiczne w zamierzeniu i skutku połączyło Boże objawienie z czarną niższością.

Z drugiej strony, czarnoskórzy teologowie przeciwstawili się poszukiwaniu bardziej wyzwalającego spojrzenia na czarną ludzkość, argumentując, że Bóg Biblii ostatecznie interweniuje w kontekstach ludzkiego ucisku nie w celu ich utrwalenia, ale raczej w celu ich zniszczenia. W tym sensie Singleton popycha czytelnika do wniosku, że chociaż sposoby traktowania objawienia przez białych i czarnych teologów były tak różne, jak ich żywe historie, przedmiot objawienia był taki sam - człowieczeństwo czarnych ludzi!

W ten sposób Singleton wysuwa śmiały argument, że walka rasowa w Ameryce była nie tylko historyczną walką o określenie człowieczeństwa czarnych ludzi, ale także teologiczną walką o określenie człowieczeństwa czarnych ludzi. Ale daleki od pozostawania obiektywnym, Singleton obiera wyzwalającą ścieżkę dla czarnej ludzkości i przeciska się przez strony tej pracy w poszukiwaniu nowego paradygmatu objawienia, który nie umieszcza już Boga na przecięciu spotkania białych i czarnych jako przyzwalającego na rasizm lub jako bezinteresownego obserwatora walki rasowej, ale raczej jako wieczne światło, którego sama natura jest postrzegana w ciągłym dążeniu do ludzkiego wyzwolenia.