Boska sztuka, piekielna maszyna: Recepcja druku na Zachodzie - od pierwszych wrażeń do poczucia końca

Opinie czytelników

Książka oferuje świeże spojrzenie na historię i wpływ Gutenberga i prasy drukarskiej, które wielu czytelników uznało za pouczające. Została dobrze przyjęta za wgląd w przeszłość i przyszłość mediów drukowanych.

Książka jest opisywana jako wnikliwa, oferująca nowe spojrzenie na historię Gutenberga. Książka dotarła do nas w dobrym stanie i jest polecana osobom zainteresowanym poszerzeniem swojej wiedzy na temat rozwoju druku.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać książkę za stosunkowo krótką, co może ograniczyć jej głębię dla tych, którzy szukają bardziej kompleksowego omówienia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Divine Art, Infernal Machine: The Reception of Printing in the West from First Impressions to the Sense of an Ending

Zawartość książki:

Przez długi czas Johann Fust, jednorazowy partner biznesowy Gutenberga, był mylony z osławionym Doktorem Faustusem. Skojarzenie to nie jest zaskakujące dla Elizabeth L. Eisenstein, ponieważ od samego początku prasa drukarska była postrzegana przez niektórych jako czarna magia. W większości przypadków była ona jednak witana jako boska sztuka przez zachodnich duchownych i mężów stanu. Szesnastowieczni luteranie chwalili ją za wyzwolenie Niemców spod władzy papieskiej, a siedemnastowieczni angielscy radykałowie postrzegali ją jako broń przeciwko biskupom i królom. Podczas gdy wczesny kolonialny gubernator Wirginii dziękował Bogu za brak druku w swojej kolonii, sto lat później rewolucjoniści po obu stronach Atlantyku złożyli hołd Gutenbergowi za uruchomienie nieodwracalnego ruchu, który podważył rządy księży i królów. Jednak uczeni nadal chwalili druk jako pokojową sztukę. Świętowali postęp w nauce, jednocześnie wyrażając zaniepokojenie nadmiarem informacji.

W Divine Art, Infernal Machine Eisenstein, autorka niezwykle wpływowej The Printing Press as an Agent of Change, napisała magisterialny i bardzo czytelny opis pięciu wieków ambiwalentnych postaw wobec druku i drukarzy. Po raz kolejny przedstawia przekonujące argumenty za tym, w jaki sposób rozwój technologiczny i zmiany kulturowe są ze sobą ściśle powiązane. Zawsze mając oko na teraźniejszość, wspomina, jak w XIX wieku prasa parowa była postrzegana zarówno jako gigantyczny silnik postępu, jak i jako sygnał końca złotego wieku. Przewidywania, że gazeta zastąpi książkę, okazały się fałszywe, a Eisenstein jest równie sceptyczny wobec zapowiedzi wyparcia druku przez technologię cyfrową.

Korzystanie z druku zawsze wiązało się z ambiwalencją dotyczącą służenia muzom w przeciwieństwie do czerpania zysków z marketingu towarów. Nieco nowsze jest napięcie między postrzeganą potrzebą zachowania stale rosnącej masy tekstów a bardzo realnymi ograniczeniami przestrzeni i zasobów tradycyjnych bibliotek. Niezależnie od tego, co przyniesie multimedialna przyszłość, jak zauważa Eisenstein, nasz stosunek do druku nigdy nie będzie monolityczny. Na razie jednak doniesienia o jego śmierci są mocno przesadzone.