Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje szczegółową eksplorację architekta Francesco Borrominiego, napisaną przez historyka sztuki Anthony'ego Blunta. Jest dobrze zbadana i zapewnia głęboki wgląd w architekturę Borrominiego, jego wpływy i złożone relacje, zwłaszcza z Berninim. Jest jednak krytykowana za jakość ilustracji i jest uważana za bardziej odpowiednią dla specjalistów niż dla ogółu czytelników.
Zalety:Dobrze napisana i dokładna eksploracja architektury Borrominiego, zawiera unikalną perspektywę autora posiadającego wiedzę, zapewnia historyczny kontekst dla budynków i jest wysoce zalecana dla studentów i entuzjastów. Niektóre recenzje chwalą spostrzeżenia autora i jego umiejętności opowiadania historii.
Wady:Książka zawiera ziarniste i niewystarczające zdjęcia, co utrudnia wizualne zrozumienie. Nie jest ona przeznaczona dla zwykłych czytelników lub turystów, ponieważ może stanowić wyzwanie i wymaga dodatkowych badań, aby w pełni ją docenić.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Borromini (Revised)
Zawartość książki:
Francesco Borromini jest jednym z największych geniuszy architektury barokowej, być może największym pod względem pomysłowości i wykorzystania efektów przestrzennych.
Oto pierwsza książka w języku angielskim, która bada całą twórczość mistrza. Autor, były dyrektor Courtauld Institute of Art, jest znany na całym świecie ze swoich licznych prac na temat francuskiej i włoskiej architektury i malarstwa.
W tej przejrzystej i w pełni ilustrowanej relacji Anthony Blunt przedstawia karierę Borrominiego oraz analizuje i ocenia jego sztukę. Pan Blunt opowiada o szkoleniu Borrominiego, odnosząc jego styl do stylu Berniniego, u którego pracował, oraz do architektury, z której się uczył, na przykład Michała Anioła. Mecenasi Borrominiego pozwolili mu na swobodę w rozwijaniu własnych pomysłów, a jego oryginalność i wyobraźnia w wymyślaniu nowych form architektonicznych stają się widoczne, gdy autor bada poszczególne zlecenia.
Jego wyobraźnia była pozornie nieograniczona, ale jego wynalazki ewoluowały w kategoriach sztywno kontrolowanej geometrii. To właśnie połączenie rewolucyjnej inwencji i intelektualnej kontroli nadaje dziełom Borrominiego szczególną atrakcyjność w XX wieku.
