Borgiowie: Władza i fortuna

Opinie czytelników

Książka oferuje wciągającą i szczegółową eksplorację rodziny Borgiów, ujawniając polityczne i moralne zawiłości okresu renesansu. Czytelnicy uważają ją za wciągającą i pouczającą, choć niektórzy krytykują poleganie autora na stronniczych źródłach i nadużywanie niektórych zwrotów.

⬤ Wciągająca i dobrze napisana narracja
⬤ ożywia historię
⬤ zapewnia szczegółowy wgląd w rodzinę Borgiów i politykę renesansu
⬤ opisywana jako „wciągająca” i „zabawna”
⬤ odpowiednia zarówno dla czytelników nowych w temacie, jak i tych zaznajomionych z nim.

⬤ Krytycy wskazują na opiniotwórczą perspektywę autora i poleganie na stronniczych relacjach historycznych
⬤ częste powtarzające się zwroty rozpraszają doświadczenie czytelnicze
⬤ niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje mu głębi i analizy, i wolą bardziej rygorystyczny kontekst historyczny.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Borgias: Power and Fortune

Zawartość książki:

Chwalebna i niesławna historia rodziny Borgiów - świata świętych, skorumpowanych papieży, zdeprawowanych książąt i trucicieli - osadzona w złotym wieku włoskiego renesansu.

Rodzina Borgiów stała się synonimem zła. Korupcja, kazirodztwo, bezwzględna megalomania, chciwość i okrucieństwo - wszystko to kojarzy się z ich nazwiskiem. A jednak, paradoksalnie, rodzina ta żyła w czasach, gdy we Włoszech rozkwitał renesans. Przykłady niesławy kwitły obok jednych z najlepszych dzieł sztuki w historii Zachodu.

To tylko jeden z kilku paradoksów związanych z rodziną Borgiów. Rodzina, która wydała skorumpowanych papieży, zdeprawowanych książąt i trucicieli, wydała również świętego. Te paradoksy, które tak charakteryzują Borgiów, rzadko były szczegółowo badane. Wcześniejsza historia miała tendencję do potępiania lub prób częściowego uniewinnienia tej niezwykłej rodziny. Jednak aby zrozumieć Borgiów, potrzeba znacznie więcej niż tylko dowodów za i przeciw. Borgiowie muszą być powiązani ze swoimi czasami, wraz ze światem, który umożliwił im rozkwit. W tym kontekście sam renesans nabiera zupełnie innego wymiaru. Czy zepsucie było częścią stworzenia, czy odwrotnie? Czy jedno byłoby możliwe bez drugiego?

W ten sposób Borgia również reprezentuje największe aspiracje renesansu. Potępianie Borgiów jest równie daremne, jak próba ich uniewinnienia. Należy wziąć pod uwagę zarówno ich przywództwo, jak i deprawację, ponieważ wydaje się, że oba są częścią tego samego obrazu. W XIX wieku niemiecki filozof Nietzsche przedstawił swoją teorię Woli Mocy. W następnym stuleciu idea ta została przejęta przez faszystów i wprowadzona w bezwzględną praktykę. Borgiowie nie byli faszystami, nie byli też myślicielami kalibru Nietzschego: można jednak argumentować, że połączyli zarówno ideę, jak i praktykę Woli Mocy około cztery wieki przed koncepcją Nietzschego dotyczącą tej wiodącej ludzkiej zasady. Opowieść o Borgiach staje się zarówno ilustracją, jak i przykładową analizą mocnych i słabych stron tej ewolucyjnej idei.

Prymitywne siły psychologiczne, które po raz pierwszy rozegrały się w amfiteatrach starożytnej Grecji: pycha, kazirodztwo, morderstwo, gorzka rywalizacja i uwikłania skazanych na zagładę rodzin, zdrady władzy politycznej, zakręty losu - wszystko to jest tutaj. Wraz z ostatecznym, tragicznym upadkiem. Wszystkie te elementy są w pełni odtwarzane w chwalebnej i niesławnej historii rodziny Borgiów.