Boomers: Mężczyźni i kobiety, którzy obiecali wolność i doprowadzili do katastrofy

Opinie czytelników

Książka Helen Andrews krytykuje pokolenie Baby Boomer poprzez szkice biograficzne wybitnych postaci, mając na celu zbadanie ich wpływu na współczesne społeczeństwo i podkreślenie postrzeganych wad. Podczas gdy pisarka jest często chwalona za swój dowcip i ostrość, wielu recenzentów uważa, że głównej tezie książki brakuje i uważa, że nie łączy ona skutecznie tematów z szerszą krytyką kulturową. Odbiór jest spolaryzowany, niektórzy doceniają spostrzeżenia, podczas gdy inni oskarżają autora o stronniczość i nadmierne uproszczenia.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca proza
⬤ ostry dowcip
⬤ ciekawe anegdoty i szkice biograficzne
⬤ prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat pokolenia Baby Boomer i jego wpływu na społeczeństwo.

⬤ brak spójnej głównej tezy łączącej poszczególne szkice biograficzne z szerszymi kwestiami społecznymi
⬤ dostrzegalne uprzedzenia wobec pokolenia wyżu demograficznego
⬤ brak merytorycznych argumentów zamiast opinii
⬤ tendencja do zbaczania z tematu
⬤ niektóre recenzje opisują ją jako słabo zbadaną i ustrukturyzowaną.

(na podstawie 71 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Boomers: The Men and Women Who Promised Freedom and Delivered Disaster

Zawartość książki:

Wnikliwa i często humorystyczna analiza Najgorszego Pokolenia autorstwa jednego z najbystrzejszych młodych myślicieli na prawicy. Po raz pierwszy w historii Ameryki pokolenie ma się gorzej niż ich rodzice.

Wraz z obaleniem tradycji i autorytetu, pokolenie wyżu demograficznego twierdzi, że było największym wyzwolicielem ludzkości, ale ich dzieci z radością zamieniłyby to tak zwane wyzwolenie na nieco mniejsze zadłużenie, szansę na posiadanie domu przed pięćdziesiątką i szansę na wydobycie pewnego zaangażowania od szefów i romantycznych partnerów, którzy postrzegają ich relacje jako tymczasowe. W tej książce tysiącletnia dziennikarka Helen Andrews wzywa Boomersów do odpowiedzialności. Z dowcipem i przekonaniem przedstawia sylwetki luminarzy, którzy wiele obiecywali, ale się nie wywiązali, w tym Camille Paglia, Aaron Sorkin, Steve Jobs i Sonia Sotomayor.

Opisując potężne dzieła tych tytanów, Andrews ujawnia, w jaki sposób ich życie i pokoleniowe idiosynkrazje potajemnie zdeformowały - na widoku - nasze społeczeństwo i kolejne pokolenia. Zainspirowana częściowo przez Lyttona Stracheya, Andrews dołącza do grona współczesnych moralnych krytyków kultury, od Rebecci West i Molly Ivins po Toma Wolfe'a, a także Marka Greifa i Roxane Gay.

Jako szczera intelektualistka, z radością przecina swoją drogę przez zgniliznę i kant pokolenia boomerów. Rezultatem jest fascynująca, zabawna i ekscytująca podróż.