Bone Wars: The Excavation and Celebrity of Andrew Carnegie's Dinosaur, wydanie z okazji dwudziestolecia

Opinie czytelników

Książka bada konkurencyjny charakter polowania na skamieniałości dinozaurów w erze gorączki złota w Ameryce, podkreślając związane z tym ego i wynikające z tego korzyści dla paleontologii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i wciągającą, inni krytykowali jej strukturę i tempo.

⬤ Pouczająca i dobrze zbadana
⬤ wciągająca dla osób zainteresowanych dinozaurami i historią naturalną
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ szybkie tempo z niespodziankami.

⬤ Historia może być trudna do śledzenia ze względu na przeskakiwanie po osi czasu
⬤ brakuje emocji i intrygi dla niektórych czytelników
⬤ nie skupia się wyłącznie na Carnegie Diplodocus, jak sugeruje podtytuł.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bone Wars: The Excavation and Celebrity of Andrew Carnegie's Dinosaur, Twentieth Anniversary Edition

Zawartość książki:

Z nową przedmową Matthew C. Lamanna i nowym posłowiem Toma Rea.

Niecałe sto lat temu Diplodocus carnegii - nazwany na cześć przemysłowca i filantropa Andrew Carnegie - był najsłynniejszym dinozaurem na naszej planecie. Najbardziej kompletny szkielet skamieniałości odkryty do tej pory i jeden z największych dinozaurów, jakie kiedykolwiek odkryto, Diplodocus był wystawiany w kilkunastu muzeach na całym świecie i oglądany przez miliony ludzi. Bone Wars wyjaśnia, w jaki sposób skamielina odkryta w Badlands w Wyoming w 1899 roku przyczyniła się do narodzin fascynacji społeczeństwa prehistorycznymi bestiami. Rea śledzi również ewolucję myśli naukowej dotyczącej dinozaurów i ujawnia podwójne krzyże i zakulisowe transakcje, które naznaczyły wczesne lata polowań na kości. Z pomocą listów znalezionych w rozproszonych archiwach, Tom Rea odtwarza niezwykłą historię pychy, nadziei i nauki przełomu wieków. Skupia się na rolach pięciu mężczyzn: Billa Reeda, łowcy skamieniałości z Wyoming; paleontologów Jacoba Wortmana - dowodzącego ekspedycją, która odkryła dinozaura Carnegiego - i Johna Bella Hatchera; Williama Hollanda, władczego dyrektora niedawno założonego Muzeum Carnegiego; i samego Carnegiego, zauroczonego kolosalnymi zwierzętami po przeczytaniu historii w New York Journal and Advertiser.

Wyłania się z niego obraz epoki przypominającej dzisiejsze czasy: technologia rozwijająca się skokowo; prasa chętnie sensacjonalizująca wszystko, co się pojawi; ogromne ilości kapitału trafiające w ręce niewielkiej liczby osób; i niektóre oddane osoby przedkładające uczciwe badania nad osobiste korzyści.