Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Bonaventure, the Body, and the Aesthetics of Salvation
W tym dziele teologii historycznej Rachel Davies rozważa związek między estetyką a antropologią w myśli Bonawentury i pokazuje, w jaki sposób umniejszenie ciała może stać się znakiem i źródłem odnowy jaźni.
Opierając się na tekstach takich jak Collations on the Six Days i Major Life of Francis, Davies rekonfiguruje tradycyjne opisy buntu upadłego ciała przeciwko duszy i zamiast tego podkreśla pierwotne porzucenie ciała przez duszę. Jej interpretacja zwraca uwagę na kluczową, ale niedocenianą rolę, jaką Bonawentura przypisuje ciału w stawaniu się jaźni, i pokazuje, w jaki sposób kontemplacja obejmuje czułe odzyskanie przez duszę ciała, które kiedyś odrzuciła.
Choć kontemplacja sprawia, że integralność ciała i duszy staje się ponownie możliwa, Davies argumentuje, że ciało nigdy nie odzyskuje w pełni swojej pierwotnej alienacji. Zamiast tego Bonawentura sugeruje, że jednostki mogą jednocześnie doświadczać złamania i uzdrowienia, a cierpiące ciała mogą stać się przestrzeniami paschalnymi, uświęconymi i otwartymi na błogosławioną pełnię.