Ocena:
Książka oferuje kompleksowe i wnikliwe spojrzenie na kampanię Napoleona w Egipcie, równoważąc humor i szczegółową analizę historyczną. Jest dobrze napisana i wciągająca, skupiając się nie tylko na Napoleonie, ale także na różnych osobach zaangażowanych w kampanię. Jednak niektóre wydania mogą mieć problemy z drukowaniem, które utrudniają czytelność.
Zalety:⬤ dobrze napisana i wciągająca
⬤ pouczająca i wnikliwa
⬤ obejmuje szeroki zakres postaci i wydarzeń wykraczających poza samego Napoleona
⬤ humorystyczna i spostrzegawcza
⬤ zawiera szczegółowy opis mniej znanych dowódców
⬤ przyjemna lektura.
⬤ Niektóre wydania mają drobną czcionkę, co utrudnia czytanie
⬤ sporadyczne zacinanie się narracji
⬤ wersja odbita z kserokopii może obniżyć jakość.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Bonaparte in Egypt
Francuska ekspedycja do Egiptu, którą Bonaparte rozpoczął w 1798 roku, była jedną z najbardziej ekscytujących, wstrząsających, daremnych, a jednocześnie najbardziej owocnych przygód w czasach nowożytnych. Chociaż ekspedycja była skazana na porażkę, a prawie wszyscy jej uczestnicy mieli tylko jedno życzenie - wrócić do domu - wpływ trzech lat francuskiej okupacji pozostawił trwały ślad w Egipcie.
Książka pełna jest dramatycznych epizodów. Widzimy Francuzów bez zaopatrzenia, przekraczających pustynię w środku lata i bez odpoczynku walczących w bitwie pod piramidami. Jesteśmy świadkami chwały i okropności bitwy nad Nilem, powstania w Kairze, rzezi w Jaffie i Acre, pracy Instytutu Egipskiego, spustoszenia dżumy i niewiarygodnej gry, jaką Bonaparte prowadził z islamem.
Osobowości są nie mniej barwne niż wydarzenia. Oprócz Bonapartego, który podczas pobytu w Egipcie ujawnił swoje najbardziej odrażające i najbardziej godne podziwu cechy, jest też szczery i żrący generał Kl ber; Lord Nelson znad Nilu; nie do złapania Mameluke Murad Bey; Pasha z Acre, który chlubił się nazwiskiem Djezzar, "Rzeźnik"; oraz rycerski i ekscentryczny Sir Sidney Smith.
Do tej listy należy dodać bezinteresownego i bohaterskiego generała Desaixa; dr. Desgenettes, który zaszczepił się dżumą i przeżył, by publicznie obrzucić Bonapartego wyzwiskami; generał Menou, który został muzułmaninem, by poślubić córkę łaziebnika; i Pauline Four, która została kochanką Bonapartego w jednym z bardziej absurdalnych epizodów kampanii. Christopher Herold korzystał z oficjalnych dokumentów, arabskich kronik, wspomnień i pamiętników generałów, oficerów, prostych żołnierzy, artystów, inżynierów i lekarzy.
Odwiedził również kraje, w których toczyły się działania, a dokładność doprowadził do punktu, w którym zachorował (krótko) na egipską oftalmię; chociaż powstrzymał się od szukania doświadczeń z pierwszej ręki z dżumą. Jeśli chcesz zrozumieć epokę napoleońską, ta książka jest lekturą obowiązkową.
