Bombardowanie europejskich mocarstw Osi: Historyczny przegląd połączonej ofensywy bombowej w latach 1939-1945

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Bombing the European Axis Powers: A Historical Digest of the Combined Bomber Offensive, 1939 -1945

Zawartość książki:

Niniejsze przedsięwzięcie jest dziełem o niezwykłej formie. Jego rdzeniem jest baza danych obejmująca anglo-amerykańskie strategiczne operacje bombowe przeciwko Niemcom, Włochom i państwom Osi oraz okupowanej Europie.

Jako taka pozwala na szybkie i łatwe zestawienie bombardowań dzień po dniu, bombardowań strategicznych systemów docelowych według lokalizacji i tonażu, bombardowań określonych krajów, porównań amerykańskich i brytyjskich celów i operacji i wiele więcej. Praca szczegółowo opisuje tylko operacje strategiczne - loty bombowców B-17 i B-24 czterech amerykańskich sił powietrznych w teatrze europejskim i śródziemnomorskim (Ósmej, Dziewiątej, Dwunastej i Piętnastej) oraz wszystkie loty bombowe samolotów przydzielonych do Royal Air Force (RAF) Bomber Command i RAF 205 Group. Definicja ta nie obejmuje amerykańskich dwusilnikowych średnich grup bombowych, które często trafiały w te same punkty celowania, co ich czterosilnikowe rodacy, ale obejmuje dwusilnikowe brytyjskie średnie bombowce Wellington i dwusilnikowe brytyjskie lekkie bombowce Mosquito, Boston i Ventura.

Chociaż amerykańskie ciężkie i średnie bombowce miały przypadki nakładania się, celowanie w te przypadki zwykle mieściło się w obszarach, które doktryna USA definiowała jako bombardowanie taktyczne, a nie strategiczne, takie jak oddziały frontowe, obiekty transportowe zasilające linię frontu i lotniska.

Amerykańskie średnie bombowce nie latały w głąb kraju wroga, by atakować cele przemysłowe i strategiczne. Inaczej było w przypadku RAF-u.

Wellingtony i inne średnie bombowce stanowiły trzon głównych sił bombowych od 1940 r. do końca 1942 r. i przez cały 1943 r.

dla 205 Grupy. Krótkodystansowe Bostony i Ventury z Grupy nr 2 Bomber Command przeprowadzały naloty na francuskie porty, elektrownie i cele przemysłowe do czasu przeniesienia do Tactical Bomber Force w maju 1943 roku. Podobnie, Mosquity przeprowadzały liczne dzienne naloty typu "uderz i uciekaj" do maja 1943 roku, a następnie przestawiły się na nocne ataki nękające niemieckie skupiska ludności, zwłaszcza Berlin, aż do końca wojny.

Takie bombardowania wspierały kampanię Bomber Command przeciwko morale niemieckiej siły roboczej.