Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia wnikliwą i oryginalną eksplorację społeczno-politycznych wymiarów bólu we współczesnym społeczeństwie, łącząc kontekst historyczny ze współczesnymi kwestiami dotyczącymi leczenia bólu oraz skrzyżowania z mediami, polityką i opieką zdrowotną. Ujmuje złożoność bólu zarówno jako osobistego doświadczenia, jak i kwestii społecznej, dzięki czemu jest interesujący dla różnych czytelników, w tym adwokatów, specjalistów medycznych i osób dotkniętych bólem.
Zalety:Niezwykle czytelna i wciągająca, oferująca oryginalny wgląd w społeczno-polityczne aspekty bólu. Zapewnia dokładny przegląd historyczny i edukuje czytelników w zakresie złożonej dynamiki między pacjentami, lekarzami i systemem opieki zdrowotnej. Wielu recenzentów uznało książkę za otwierającą oczy i cenny wkład w zrozumienie leczenia bólu i jego politycznych implikacji.
Wady:Książka jest bardzo szczegółowa i może być powolna ze względu na swoją strukturę, ponieważ jest podzielona na pięć dużych sekcji. Niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje w niej nowoczesnych statystyk i konkretnych liczb dotyczących kosztów leczenia bólu i nielegalnego obrotu lekami. Ponadto, apelowano o większe skupienie się na kwestiach klasowych i dyskryminacji w opiece nad bólem.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pain: A Political History
Zawartość książki:
Ludzie cierpiący na chroniczny ból zawsze szukali ulgi - i zawsze byli oceniani - ale kto decyduje o tym, czy ktoś naprawdę cierpi? W tej historii amerykańskiej kultury politycznej Keith Wailoo bada, w jaki sposób ból i współczująca ulga definiują granicę między liberalnymi i konserwatywnymi tendencjami społeczeństwa. Śledząc rozwój teorii bólu w polityce, medycynie, prawie i społeczeństwie, a także bitwy o moralność i ekonomię ulgi, Wailoo wskazuje na napięcie w sercu podziału konserwatywno-liberalnego.
Zaczynając od pojawienia się ekonomii uśmierzania bólu po II wojnie światowej w odpowiedzi na obawy o powrót do zdrowia żołnierzy, Wailoo bada wzrost ekspansywnego liberalnego standardu bólu w latach sześćdziesiątych XX wieku, wraz z pojawiającym się przekonaniem, że subiektywny ból jest rzeczywisty, upośledzający i możliwy do zrekompensowania. Koncepcje te zostały zaatakowane w erze Reagana w latach 80-tych, kiedy to konserwatywna reakcja polityczna doprowadziła do zmniejszenia pomocy dla osób niepełnosprawnych i rosnącej roli sądów jako arbitrów w upolitycznionej walce o zdefiniowanie bólu.
Wailoo identyfikuje, w jaki sposób nowe fronty w polityce bólu otworzyły się w latach 90. w stanach takich jak Oregon i Michigan, gdzie zwolennicy godnej śmierci nalegali, aby ból u schyłku życia gwarantował pełną ulgę. W aresztowaniu w 2006 roku konserwatywnego gospodarza talk show Rusha Limbaugha, Wailoo znajduje przestrogę przed deregulacją, która zrodziła niemożliwy do opanowania rynek produktów przeciwbólowych, a także luki między nadmiernie leczonymi i niedostatecznie leczonymi. Dzisiejsze debaty na temat tego, kto cierpi, kto odczuwa ból innych i jaka ulga jest zasłużona, tworzą nowe rozdziały w trwającej historii liberalnej ulgi i konserwatywnej opieki.
