Ocena:
Książka, będąca autobiografią kapitana Arthura Rostrona, szczegółowo opisuje jego doświadczenia na morzu i bohaterską rolę podczas ratowania Titanica. Została ona doceniona za czarujący styl pisania i osobisty wgląd w życie Rostrona. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za fascynującą i cenny dodatek do literatury Titanica, niektórzy byli rozczarowani jej zwięzłością i rebrandingiem tytułu.
Zalety:⬤ Wciągająca i interesująca lektura
⬤ czarujący styl pisania
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na historię Titanica
⬤ cenne historyczne opisy
⬤ podkreśla całą karierę i osobiste doświadczenia Rostrona
⬤ polecana dla entuzjastów Titanica.
Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt krótką i życzyli sobie bardziej szczegółowych opisów wcześniejszej kariery Rostrona; obawy dotyczące marketingowej zmiany tytułu na „Titanic Hero”, która zdaniem niektórych nie odzwierciedlała skromnej natury Rostrona.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Titanic Hero: The Autobiography of Captain Rostron of the Carpathia
Historia Titanica słowami bohatera, którego szybka akcja uratowała życie 710 ocalałym. Statek Carpathia odbywał swój regularny rejs do Nowego Jorku, gdy 15 kwietnia 1912 r.
odebrał sygnał alarmowy od liniowca White Star Line Titanic, który uderzył w górę lodową i tonął. Rostron spał, gdy jego operator łączności bezprzewodowej, Harold Cottam, przypadkowo zostawił włączony zestaw słuchawkowy podczas rozbierania się do łóżka i usłyszał sygnał. Cottam pobiegł do kabiny Rostrona, by go zaalarmować.
Rostron natychmiast nakazał statkowi ścigać się w kierunku zgłoszonej pozycji Titanica, wysyłając dodatkowych obserwatorów, aby pomóc dostrzec i manewrować wokół lodu, o którym wiedział, że znajduje się w okolicy, i wydobył każdą prędkość, jaką mogły zebrać silniki statku. Mimo to Carpathia, podróżując przez niebezpieczne kry lodowe, potrzebowała około 3A godzin, aby dotrzeć do podanej przez radio pozycji Titanica.
W tym czasie Rostron wyłączył ogrzewanie, aby zapewnić maksymalną ilość pary dla silników statku i przygotował statek dla rozbitków; w tym przygotowanie koców, jedzenia i napojów oraz nakazanie załodze medycznej, aby była gotowa na przyjęcie prawdopodobnie rannych rozbitków. W sumie lista 23 rozkazów od Rostrona dla jego załogi została pomyślnie wdrożona, zanim jeszcze Carpathia dotarła na miejsce katastrofy. Carpathia zaczęła zbierać ocalałych około godzinę po tym, jak osoby znajdujące się w łodziach ratunkowych zobaczyły pierwszy rozbłysk gwiazdy.
Carpathia ostatecznie uratowała 710 ocalałych z 2228 pasażerów i załogi na pokładzie Titanica; mówi się, że co najmniej jeden ocalały zmarł po dotarciu na statek. Później Rostron zeznawał na temat wydarzeń w noc zatonięcia Titanica zarówno w śledztwie Senatu USA, jak i śledztwie Brytyjskiej Rady Handlu w sprawie katastrofy.