Bogowie Noonday: Afrykańskie życie białej dziewczyny

Opinie czytelników

Wspomnienia Elaine Neil Orr, „Gods of Noonday: A White Girl's Life in Africa” to głęboko osobista refleksja na temat jej doświadczeń dorastania jako dziecko misjonarzy w Nigerii. Pamiętnik ten pięknie oddaje jej emocjonalną podróż, konflikty kulturowe i złożoność jej podwójnej tożsamości jako Amerykanki i Nigeryjki. Podczas gdy wielu czytelników rezonuje z jej żywą opowieścią i emocjonalną szczerością, niektórzy uważają, że książce brakuje kontekstu historycznego i spójności.

⬤ Wirtuozerskie pisarstwo, które żywo oddaje doświadczenia i emocje autorki.
⬤ Relatywny i wnikliwy portret dla tych, którzy znają podobne doświadczenia, zwłaszcza dzieci misjonarzy.
⬤ Piękne opisy Nigerii, które wywołują silne obrazy i emocje.
⬤ Skutecznie porusza tematy tożsamości, kultury i relacji rodzinnych.
⬤ Angażuje czytelników zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie, wywołując nostalgię i połączenie z ich własnymi doświadczeniami.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje jej historycznego znaczenia i głębi.
⬤ Krytyka dezorganizacji lub przypominania swobodnych skojarzeń, przez co czasami trudno za nią nadążyć.
⬤ Oskarżenia o zaabsorbowanie sobą, skupianie się bardziej na osobistym marudzeniu niż na szerszym doświadczeniu w Afryce.
⬤ Niewielka liczba czytelników była niezadowolona z emocjonalnego tonu, czując, że nie zapewnia on oczekiwanego wglądu w życie w Afryce.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gods of Noonday: A White Girl's African Life

Zawartość książki:

Córka misjonarzy medycznych, Elaine Neil Orr urodziła się w Nigerii w 1954 roku, w samym środku ruchu narodowego, który doprowadził do uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii. Ale jak opowiada w swoich nowych, porywających wspomnieniach, Orr nie dorastała jako obca za granicą; była dziewczyną w domu - tylko w połowie Amerykanką, a w drugiej połowie Nigeryjką. Kiedy została wysłana sama do Stanów Zjednoczonych do szkoły średniej, nie zdawała sobie sprawy, ile będzie ją kosztować opuszczenie Afryki.

Dopiero po czterdziestce, w kryzysie związanym z niewydolnością nerek, zaczęła odzyskiwać swoje afrykańskie życie. Pisząc Gods of Noonday, zrozumiała swoje podwójne zakorzenienie: w kościele chrześcijańskim i w świątyni Joruba, przy pianinie i gadającym bębnie. Pamięć zabrała ją z Duke Medical Center w Karolinie Północnej do wybrzeży Afryki Zachodniej i jej rodzinnego miasta Ogbomosho w krainie ludu Yoruba. Jej rodzina nie była dysfunkcyjną amerykańską rodziną, której napięcia są uwydatniane przez równikowe słońce, ale dziewczęca misja jest nawiedzana przez duchową atmosferę i granice dobrych intencji.

Ojciec Orr, Lloyd Neil, niegdyś sportowiec ze szkoły średniej i pilot z czasów II wojny światowej, oraz jej matka, Anne, znaleźli w Nigerii przygodę, która umknęłaby im w Ameryce lat pięćdziesiątych. Elaine identyfikowała się ze swoim silnym, kochającym zabawę ojcem bardziej niż z powściągliwą matką, ale sama była tak introspektywna i samotna, jak jej siostra Becky była ładna i towarzyska. Lloyd nabył Chevroleta kombi, który zawiózł Elaine i jej przyjaciół nad rzekę Ethiope, gdzie pływali tak samo, jak w Stanach Zjednoczonych. Jednak nocą drogi stawały się niebezpieczne, a wkrótce dni zostały spowite dymem z nadchodzącej wojny w Biafrze.

Przeplatając bujne tereny misyjne z nigeryjską kulturą, urlopy na amerykańskim Południu ze szkołą z internatem w Nigerii, a ostatecznie z podupadającym zdrowiem Orr, narracja nabiera intensywności, gdy zdaje sobie sprawę, że tylko poprzez odzyskanie ojczyzny może znaleźć siłę, by przetrwać. Gods of Noonday to głęboko odczuwany, odważny portret życia kobiety, który zajmuje miejsce zarówno wśród klasyków, takich jak Out of Africa, jak i nowszych dzieł, takich jak The Poisonwood Bible i Don't Let's Go to the Dogs Tonight.