Ocena:
Książka zawiera szczegółową analizę wzajemnych powiązań między japońskim rządem, przemysłem i wojskiem w latach 1868-1994, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji „technonacjonalizmu”. Jest dobrze przyjęta ze względu na swoją dokładność i prezentację, zwłaszcza w odniesieniu do kompleksu wojskowo-przemysłowego i myśli politycznej w Japonii w XX wieku.
Zalety:Książka jest dokładna, dobrze przedstawiona i skutecznie opisuje relacje między japońskim rządem, prywatnym przemysłem i wojskiem. Oferuje cenny wgląd w kompleks wojskowo-przemysłowy i ideologie polityczne, szczególnie podkreślone w rozdziale 4 dotyczącym Cesarskiego Japońskiego Przemysłu Lotniczego.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi w badaniu wpływu Restauracji Meiji na japoński techno-nacjonalizm, co może sprawić, że osoby zainteresowane wczesnymi kontekstami historycznymi poczują się niedoinformowane.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Rich Nation, Strong Army
Od czasu II wojny światowej Japonia stała się nie tylko modelowym producentem zaawansowanych technologicznie dóbr konsumpcyjnych, ale także - pomimo minimalnych wydatków na obronność - liderem w dziedzinie innowacyjnych technologii o zastosowaniach zarówno wojskowych, jak i cywilnych. W Stanach Zjednoczonych prawie co trzeci naukowiec i inżynier był zaangażowany w badania i rozwój związane z obronnością pod koniec zimnej wojny, ale względna siła amerykańskiej gospodarki spadła w ostatnich latach.
Jaki jest związek między tym, co wydarzyło się w obu krajach? I skąd wzięła się technologiczna doskonałość Japonii? W historii gospodarczej, która wzbudzi kontrowersje po obu stronach Pacyfiku, Richard J. Samuels znajduje klucz do sukcesu Japonii w ideologii rozwoju technologicznego, która wspiera interesy narodowe. Od 1868 do 1945 roku japońska gospodarka była napędzana przez rozwój technologii w celu zwiększenia bezpieczeństwa narodowego; okrzyk "Bogaty naród, silna armia" towarzyszył zwiększonym wydatkom wojskowym i agresywnej polityce zagranicznej, która doprowadziła do katastrof w wojnie na Pacyfiku.
Jak pokazuje Samuels, powojenni planiści gospodarczy odwrócili założenia, które napędzały japońską industrializację, promując zamiast tego rozwój komercyjnej technologii i infrastruktury. Poprzez docenianie ulepszeń procesów w takim samym stopniu jak innowacji produktowych, nowoczesny japoński system zbudował krajową zdolność do innowacji, zapewniając jednocześnie, że postęp technologiczny został szeroko rozpowszechniony w branżach takich jak lotnictwo i kosmonautyka, które mają zarówno zastosowania cywilne, jak i wojskowe.
Zmagające się z niepewnością pozimnowojennej gospodarki Stany Zjednoczone mogą wyciągnąć ważne wnioski ze sposobu, w jaki Japonia podporządkowała produkcję obronną, ale stała się jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie krajów na świecie. Japończycy, podobnie jak Wenecjanie i Holendrzy przed nimi, pokazują nam, że masło jest równie prawdopodobne, jak broń, aby uczynić naród silnym, ale narody nie mogą mieć nadziei na bycie silnymi bez ideologii rozwoju technologicznego, która odżywia całą gospodarkę narodową.
