Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Bóg po metafizyce” autorstwa o. Panteleimona Manoussakisa jest wysoko ceniona za innowacyjne i wnikliwe badanie przecięć między klasyczną a współczesną filozofią religii. Prezentuje złożony wachlarz idei filozoficznych i teologicznych, co czyni ją bogatą, ale wymagającą lekturą. Czytelnicy doceniają jej głębię, dynamikę narracji i połączenie różnych perspektyw filozoficznych, choć może to być trudne dla osób niezaznajomionych z niektórymi koncepcjami lub źródłami.
Zalety:⬤ Doskonała i innowacyjna praca, która łączy klasyczną i współczesną filozofię religii.
⬤ Angażujące dyskusje z udziałem wpływowych myślicieli, takich jak Wittgenstein, Marion i Levinas.
⬤ Dostarcza bogatego fenomenologicznego podejścia do rozumienia Boga i osoby.
⬤ Oferuje intelektualnie przekonujące spostrzeżenia, które zachęcają czytelników do ponownego zbadania własnego rozumienia zmysłów, jaźni i duchowości.
⬤ Elegancki styl pisania porównywany do koncertu symfonicznego.
Wady:⬤ Niełatwa lektura dla osób niezaznajomionych z cytowanymi źródłami filozoficznymi.
⬤ Szeroki zakres projektu może czasami onieśmielać lub przytłaczać.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre argumenty za ezoteryczne lub nagłe.
⬤ Sceptycyzm co do autorytetu autora w określonych tematach, takich jak „pocałunek”.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
God After Metaphysics: A Theological Aesthetic
Zawartość książki:
Podczas gdy filozofia wierzy, że niemożliwe jest doświadczenie Boga bez zmysłów, teologia twierdzi, że takie doświadczenie jest możliwe, choć potencjalnie bałwochwalcze.
W tej wciągającej i twórczej książce John Panteleimon Manoussakis wychodzi z tego impasu, proponując estetykę pozwalającą na zmysłowe doświadczenie Boga, które nie jest podporządkowane narzuconym kategoriom czy pojęciom. Manoussakis czerpie z teologicznych tradycji Kościoła Wschodniego, w tym z zasobów patrystycznych i liturgicznych, aby zbudować teologiczną estetykę opartą na odwróconym spojrzeniu ikon, rozszerzonym języku hymnów i wzajemności dotyku.
Manoussakis bada, w jaki sposób relacyjna interpretacja bytu rozwija pełniejszy i bardziej znaczący pogląd na fenomenologię doświadczenia religijnego poza metafizyką i onto-teologią.
