Bóg, który gra

Opinie czytelników

Książka bada koncepcję zabawy w chrześcijaństwie, argumentując, że zabawny sposób myślenia jest niezbędny do doświadczania radosnej i głębokiej relacji z Bogiem. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za zachwycającą i prowokującą do myślenia, inni uważają, że trywializuje ona poważne aspekty wiary.

Czytelnicy doceniają nowatorskie spojrzenie na znaczenie zabawy w wierze chrześcijańskiej i więź, jaką wspiera ona z Bogiem. Książka jest opisywana jako dobrze napisana, wnikliwa i prowokująca do myślenia, czerpiąca z różnych autorów i zachęcająca do głębokiej refleksji nad radością w życiu duchowym.

Niektórzy recenzenci krytykują autora za niewłaściwe zastosowanie koncepcji zabawy do poważnych spraw duchowych, uważając, że umniejsza to ich znaczenie. Pojawiają się również komentarze dotyczące braku przekonania w stylu pisania i braku utrzymania siły argumentacji w całej książce.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The God Who Plays

Zawartość książki:

Wiele osób byłoby zaskoczonych słysząc, że żartobliwe podejście do Boga i świata leży u podstaw wiary chrześcijańskiej. Tradycyjnie chrześcijanie koncentrowali się na poważnych obowiązkach związanych ze służbą, poświęceniem i zaangażowaniem.

Jednak prorocy mówią, że przyszłe królestwo jest pełne ludzi śmiejących się i bawiących, co ma wpływ na chrześcijan, którzy są powołani do życia w przyszłym królestwie w teraźniejszości. Zabawa nie jest czymś trywialnym lub drugorzędnym w stosunku do pracy i służby - tylko zabawny sposób życia oddaje sprawiedliwość powadze życia! Zabawa jest podstawową i ostateczną formą relacji z Bogiem, dlatego Jezus powiedział ludziom, aby uczyli się od dzieci. Rzeczywiście, postawa zabawy jest ważną częścią wszystkich znaczących relacji.

Ta książka bada łaskę, wiarę, miłość, uwielbienie, odkupienie i królestwo z perspektywy postawy zabawy. Opisuje, jak stworzyć etykę zabawy pasującą do etyki pracy i omawia zabawę jako cnotę, ostrzeżenie Akwinaty przed grzechem niewystarczającej zabawy oraz twierdzenie Bonhoeffera, że w świecie bólu tylko chrześcijanin może naprawdę się bawić.