Bóg bez części: Boska prostota i metafizyka absolutności Boga

Opinie czytelników

Książka „Bóg bez części” autorstwa Jamesa E. Dolezala zapewnia gruntowną obronę doktryny boskiej prostoty, odnosząc się zarówno do historycznych, jak i współczesnych zastrzeżeń. Autor wykorzystuje klasyczne źródła teologiczne, w szczególności pisma Tomasza z Akwinu, aby wyartykułować znaczenie boskiej prostoty dla zrozumienia natury Boga. Recenzje podkreślają jej jasność, głębię i intelektualny rygor, którego wymaga od czytelników, choć niektórzy krytycy zauważają brak zaangażowania biblijnego i poleganie na podstawach filozoficznych.

⬤ Jasna i dogłębna ekspozycja doktryny boskiej prostoty.
⬤ Zaangażowanie w historyczne i współczesne debaty teologiczne.
⬤ Dobrze skonstruowana i zorganizowana, dzięki czemu złożone idee są przystępne.
⬤ Oferuje głębokie filozoficzne i teologiczne spostrzeżenia, opierając się na klasycznych myślicielach, takich jak Akwinata.
⬤ Przemawia do szerokiego grona odbiorców, niezależnie od wyznania.

⬤ Czasami gęsta i trudna w czytaniu ze względu na filozoficzny żargon.
⬤ Krytycy wskazują na brak solidnych odniesień biblijnych w porównaniu z dogmatycznymi twierdzeniami.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że książka w dużym stopniu opiera się na filozofii arystotelesowskiej, co może zrazić osoby sceptycznie nastawione do tej tradycji.
⬤ Kilku czytelników uznało, że części tekstu brakuje angażujących fragmentów Pisma Świętego na poparcie jego twierdzeń.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

God Without Parts: Divine Simplicity and the Metaphysics of God's Absoluteness

Zawartość książki:

Doktryna boskiej prostoty przez długi czas odgrywała kluczową rolę w rozumieniu Boga przez zachodnie chrześcijaństwo. Twierdzono, że zaprzeczając, iż Bóg składa się z części, chrześcijanie są w stanie wyjaśnić Jego absolutną samowystarczalność i ostateczną wystarczalność jako absolutnego Stwórcy świata.

Gdyby Bóg był istotą złożoną, wówczas coś innego niż sama Boskość byłoby wymagane do wyjaśnienia lub wyjaśnienia Boga. Gdyby tak było, Bóg nie byłby najbardziej absolutny i nie byłby w stanie odpowiednio poznać ani wyjaśnić siebie bez odniesienia do czegoś innego niż On sam. Niniejsza książka rozwija te argumenty, badając implikacje boskiej prostoty dla istnienia, atrybutów, wiedzy i woli Boga.

Po drodze pojawia się szeroka interakcja ze starszymi autorami, takimi jak Tomasz z Akwinu i reformowani scholastycy, a także z nowszymi filozofami i teologami. Podjęto próbę odpowiedzi na niektóre z popularnych obecnie krytyk boskiej prostoty i ponownego podkreślenia istotnego znaczenia dalszego wyznawania, że Bóg jest bez części, nawet we współczesnym środowisku filozoficzno-teologicznym.