Bob: Prawa ręka Boga

Opinie czytelników

Książka „Bob: The Right Hand of God” została dobrze przyjęta ze względu na wciągającą fabułę, unikalne założenie i wiarygodnych bohaterów, zwłaszcza Cheta, który zmaga się z osobistymi wyzwaniami przeplatającymi się z fantastyczną fabułą. Czytelnicy doceniają nieprzewidywalną tajemnicę i przyjemną ucieczkę od rzeczywistości, zwłaszcza w trudnych czasach. Niektórzy czytelnicy mogą jednak uznać elementy fabuły za niejasne i nie każdemu przypadną one do gustu.

Wciągająca i zabawna narracja, dobrze rozwinięte postacie, nieprzewidywalne zwroty akcji, bardzo opisowy charakter, oferuje przyjemną ucieczkę od rzeczywistości i oddaje istotę radzenia sobie z wyzwaniami życiowymi.

Nieco niejasne elementy fabuły, które mogą nie przypaść do gustu każdemu, oraz złożona fabuła, która może być postrzegana jako przytłaczająca.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bob: The Right Hand of God

Zawartość książki:

Chet Thomlin chce tylko zostać sam i opiekować się porzuconymi i zaniedbanymi zwierzętami w swoim sklepie Used Pets, ale jego nieprzyjemni klienci i przywiązana matka sprawiają, że życie jest nieszczęśliwe. I nic nie wydaje się zmieniać.

W prima aprilis w telewizji pojawia się mały człowieczek przypominający gnoma. Przedstawia się jako Bob, Prawa Ręka Boga, i mówi, że w ramach programu odnowy galaktyki Bóg przyjął ofertę od firmy deweloperskiej z planety Xerxes, aby przekształcić Ziemię w park rozrywki.

Chet śmieje się z żartu, ale potem dzieją się dziwne rzeczy. Powracają miliony gołębi pocztowych, zaciemniając niebo tak, jak nie robiły tego od ponad stu lat. Jego matka i cały jej pododdział zostają zmieceni z powierzchni ziemi. Znikają też jego przyjaciele.

W Niedzielę Wielkanocną pojawia się jasne światło, a Bob mówi pozostałym mieszkańcom Denver, że jeśli wejdą do światła, będą bezpieczni przed strefą odbudowy. Chet obserwuje, jak ludzie wchodzą jeden po drugim, ale odmawia zrobienia kroku naprzód, myśląc, że woli mieć swoją wolność niż być w wątpliwie bezpiecznym miejscu.

Światło gaśnie, a Chet dostaje to, czego chciał. Został sam. Cóż, z wyjątkiem Boba. Bob mu na to nie pozwoli. Bob dzwoni do Cheta na jego niedziałającą już komórkę, drwi z niego, bawi się jego zmysłami. Bycie wybranym przez Prawą Rękę Boga nie jest zabawne.

Co gorsza, Chet dostaje więcej zmian, niż jest w stanie znieść. Hydraulika i wszelkie inne oznaki cywilizacji znikają. Denver staje się prerią niebieskich kwiatów, które wpadają do morza śródlądowego, gdzie żyje prehistoryczny potwór. U jego stóp wyrastają wulkany.

Chet stał się ofiarą.

Może pójście w stronę tajemniczego światła nie byłoby takie złe...