Ocena:
Książka jest nostalgicznym pamiętnikiem o latach spędzonych nad jeziorem w Minnesocie, łączącym osobiste wspomnienia z obserwacjami przyrody i życia rodzinnego. Czytelnicy doceniają poetycką prozę autora i emocjonalny oddźwięk jego doświadczeń, szczególnie w odniesieniu do osób o podobnym pochodzeniu.
Zalety:Wciągający i poetycki styl pisania, przywołujący nostalgię i wspomnienia z dzieciństwa, zrozumiały dla czytelników o podobnym pochodzeniu, zapadające w pamięć postacie, dobrze opracowane opisy życia nad jeziorem.
Wady:Niektórzy uważali, że początkowe rozdziały mają wolne tempo, tęskniąc za szybszą narracją, i zauważono drobne nieścisłości (np. teksty hymnów).
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Blueberry Summers: Growing Up at the Lake
"Zacząłem myśleć o lecie nad naszym jeziorem już w Wielkanoc. Tak, to było nasze jezioro, a nie tylko jezioro".
W tej klasycznej opowieści o chłopięcym dzieciństwie na środkowym zachodzie, Curtiss Anderson zabiera czytelników do barwnego życia swojej solidnej norweskiej rodziny i ich cudownie znajomego letniego krajobrazu w północnej Minnesocie: miejsca nad jeziorem. Słodkie wspomnienia z dzieciństwa składają się na ten pamiętnik o dojrzewaniu, osadzony w przejmujących latach 30. i 40. ubiegłego wieku. Rozmowy na werandzie z Kochaną Starą Ciotką Ingabord, mocno akcentowaną krewną ze Starego Kraju. Pączkujący romans i złamane serce z młodą Sarą, która mieszkała po drugiej stronie jeziora. Zbieranie dzikich jagód za Turnaround Island. Radosne opowieści poświęcone ukochanym psom, które przeżył - staremu Shepowi, Mickeyowi, Nebby'emu i zadziornemu Bunny'emu. I miłe wspomnienia o Clarze i Leigh, kochającej parze, która traktowała początkującego pisarza jak własne dziecko.
Anderson powraca do notatek i listów, które pisał jako chłopiec, pierwotnie nagranych na swojej podręcznej maszynie do pisania Underwood - jego pierwszej wyprawie w to, co miało stać się wybitną karierą wydawniczą - aby zaoferować Blueberry Summers. Uznany w całym kraju redaktor czasopism oferuje zabawną i ciepłą opowieść o doświadczeniach, które inspirują wyobraźnię.
Curtiss Anderson.
Jest pisarzem i konsultantem redakcyjnym. Cieszył się znakomitą karierą w Hearst Magazines i Better Homes and Gardens oraz jako redaktor naczelny Ladies Home Journal. Mieszka w Tiburon,.
California, ze swoją żoną Anne.
Z Wall Street Journal, Coming of Age at Lakeside,.
Autor: ALLAN CARLSON.
7 czerwca 2008.
Moje lato prawie zawsze oznaczało wycieczkę nad jeziora Minnesoty: przez pierwsze 15 lat nad Leech Lake.
Od ponad 40 lat nad jezioro Lake of the Woods lub do krainy kajakowej Boundary Waters. Krajobraz znajduje się na skraju Tarczy Kanadyjskiej, zdefiniowanej przez szorstkie granitowe wychodnie, brzozy i sosny, torfowiska i jeziora wyrzeźbione głęboko przez lodowce. Większość jezior jest połączona strumieniami lub starymi indiańskimi szlakami.
Całoroczni mieszkańcy tego obszaru to głównie potomkowie Szwedów i Norwegów, z okazjonalnym Duńczykiem lub Finem zapewniającym różnorodność. Kościoły są w większości luterańskie. Pozostałości starych języków przetrwały w miejskich festiwalach ("Uff Da Burgers"), kuchni (potężny lutefisk) i barach, gdzie "Skl! " pozostaje ulubionym pozdrowieniem.
Powrót każdego lata był dla mnie czymś więcej niż powrotem do domu. Jak to ujął mój syn, stojąc na naszej ulubionej wyspie na jeziorze Lake of the Woods w wieku 12 lat: "To jest miejsce, w którym ożywam".
W pamiętniku "Blueberry Summers" Curtiss Anderson opisuje również "transformację, która nastąpiła, gdy przybyłem nad jezioro". W satysfakcjonujących szczegółach opowiada o życiu w starym gospodarstwie nad jeziorem łańcuchowym w północno-wschodniej Minnesocie w latach trzydziestych i wczesnych czterdziestych XX wieku. Pan Anderson, były redaktor czasopism i pisarz, ma talent powieściopisarza do tworzenia postaci.
Jest Leigh Johnson, najlepszy przyjaciel jego ojca, który stał się kimś więcej niż tylko drugim ojcem dla wiecznie hollywoodzkiego chłopca. Leigh był skrupulatnym człowiekiem, który znał krainę jezior tak dobrze, jak każdy indiański przewodnik. Jako utalentowany wędkarz zauważył, że "Bóg nie liczy godzin spędzonych na łowieniu ryb".
Jest też Clara, żona Leigha, mistrzyni kuchni, której miłość do życia przybrała formę w jej sałatce ziemniaczanej, wykwintnych pączkach i Blue Boy Pie (łączącym dzikie jagody, maliny i jeżyny). Chociaż młody Curtiss nigdy nie widział swoich rodziców dotykających się nawzajem, Clara i Leigh "byli dość seksowni w przytulny sposób".
Wujek Skoal, blondyn, przystojny i łobuzerski, miał drewnianą nogę po wypadku z piłą łańcuchową. Komentując ulubione rozrywki Skoala, ciotka Dora doszła do wniosku, że "kobiety skończyłyby w martwym punkcie z dżinem". Jest też ciotka Ingeborg, starożytna Norweżka, która stała się "stałą, ujmującą i urzekającą towarzyszką" młodego Curtissa podczas jego rekonwalescencji po wypadku. Opowiadała o swoim wędrownym mężu, Nelsie, który był górnikiem żelaza i pilotem na statkach z rudą na jeziorze Superior.
Są też Schumacherowie, rodzina uchodźców z 12 dziećmi, która uciekła przed nazistami, osiedliła się na zrujnowanej farmie po drugiej stronie jeziora i strzegła tajemnicy. Ta rodzina "hodowała, szyła, uprawiała, łowiła, łapała w pułapki lub strzelała praktycznie do wszystkiego, co jedli lub posiadali". Curtiss jest przyciągany do Sary, najstarszej córki, kochającej konie dziewczyny o egzotycznych oczach i "aksamitnych czarnych włosach".
Ta mała książeczka jest pełna ciekawych opowieści. Podczas wycieczki kajakiem Curtiss łapie 10-funtowego walleye, umieszcza go na sznurku w wodzie, a następnie traci tę wspaniałą nagrodę na rzecz wygłodniałych żółwi. (Mój własny 9-funtowy, 6-uncjowy walleye, złowiony w Leech Lake, gdy miałem 5 lat, spotkał równie tragiczny los). ) Nielegalny "połów" prawie rekordowego 60-funtowego karpia przez Curtissa i Skoala prowadzi do białych kłamstw i rozgłosu.
"Blueberry Summers" ma swoją ciemną stronę. Pan Anderson odkrywa swoje trudne relacje z rodzicami - wypowiadanie słowa "tata", jak sam przyznaje, "nie przychodzi mi łatwo" - i opowiada o niepokojącym incydencie na "martwym" jeziorze, który prawie odebrał mu życie. Książka kończy się tragedią. "Cała harmonia i piękno - i bezpieczeństwo - które zawsze kojarzyłem z jeziorem", pisze, "zostały zniszczone na zawsze".
A jednak te cechy zostały również odzyskane w "Blueberry Summer", sprawnie wykonanej, prawdziwej opowieści o dorastaniu. Książka zachwyci każdego, kto kiedykolwiek poznał krainę jezior Górnego Środkowego Zachodu. W szerszym ujęciu nagrodzi i zadowoli czytelników, którzy kiedykolwiek mieli w dzieciństwie wyjątkowe letnie miejsce.